Page 219 - kpiebook65024

218 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย

ที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบัน คือ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ทั้ง ๆ ที่โดยหลักการ
แบ่งแยกอ�านาจแล้ว ศาลเป็นผู้ใช้อ�านาจตุลาการ ย่อมต้องมีหน้าที่วินิจฉัยพิพากษา

ตามกฎหมายที่ฝ่ายนิติบัญญัติเป็นผู้ตรากฎหมายขึ้น และไม่ควรปฏิบัติตนในลักษณะ
เข้าแทรกแซงการใช้อ�านาจนิติบัญญัติที่เป็นอ�านาจของฝ่ายนิติบัญญัติโดยแท้ มิฉะนั้น

จะกลายเป็นว่าศาลรวบอ�านาจนิติบัญญัติและอ�านาจตุลาการเข้าด้วยกัน ซึ่งขัดต่อ
หลักการแบ่งแยกอ�านาจตามรัฐธรรมนูญ

ในทางกลับกันมีนักวิชาการบางท่านจึงเห็นว่าค�าวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่
20/2564 นั้นอาจเป็นคุณต่อแนวคิดเรื่องการสมรสเท่าเทียมมากกว่าจะเป็นโทษ

โดยเฉพาะที่ค�าวินิจฉัยดังกล่าวอาจท�าให้สิทธิเกี่ยวกับความหลากหลายทางเพศ
ในประเทศไทยซึ่งรวมถึงการสมรสเท่าเทียมด้วยนั้นเกิดส�าเร็จผลมั่นคงขึ้นได้จริง

เร็วยิ่งขึ้น ด้วยเหตุผลดังนี้ การเรียกร้องสิทธิในการสมรสระหว่างบุคคลที่มีเพศเดียวกัน
ในประเทศไทยนั้นจะแปรเปลี่ยนจากการต่อสู้เพื่อให้บุคคลเพศทางเลือกสามารถ

มีสิทธิและหน้าที่ในการใช้ชีวิตร่วมกันได้อย่างเท่าเทียมกับคู่ของชายกับหญิง
ไปสู่การกู้คืนศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์ของบุคคลผู้มีความหลากหลายทางเพศแทน

และในขณะเดียวกัน ค�าวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ 20/2564 จะเป็นการจุดประกาย
ให้เกิดแรงผลักดันในการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องสิทธิของบุคคลที่มีความหลากหลาย

ทางเพศในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มภาคประชาสังคม อันอาจเป็น
จุดหมายส�าคัญของการเปลี่ยนผ่านจากประเทศซึ่งมีการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องสิทธิ

เกี่ยวกับความหลากหลายทางเพศในระดับไม่มาก ไปสู่ประเทศที่มีการขับเคลื่อน
เพื่อเรียกร้องสิทธิเสรีภาพอย่างจริงจังดังเช่นในโลกตะวันตกในหลาย ๆ ประเทศ

(ฉัตรชัย เอมราช, 2564)