Page 224 - kpiebook65024
P. 224
223
ฐานะที่จะท�าหน้าที่ตรวจสอบและควบคุมรัฐบาลได้อย่างจริงจัง เนื่องจากเสียงข้างมาก
ในสภาผู้แทนราษฎรเป็นเสียงของฝ่ายรัฐบาลและเป็นคนในสังกัดพรรคการเมืองเดียวกัน
หรือกลุ่มการเมืองเดียวกัน มีผลประโยชน์ได้เสียร่วมกันจึงท�าให้เกิดระบบเผด็จการ
ทางรัฐสภาและการทุจริตคอร์รัปชันในทางการเมือง (นิยม รัฐอมฤต และอุดม รัฐอมฤต,
2562) จนน�าไปสู่แนวคิดในการจัดตั้งองค์กรใหม่ชื่อว่า “องค์กรอิสระ” อันเป็นแนวคิดใหม่
ของผู้ร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540
โดยเจตนารมณ์ที่มีองค์กรอิสระเพื่อให้เป็นองค์กรตรวจสอบ ท�าหน้าที่ป้องกัน
และควบคุมความประพฤติและการกระท�าของนักการเมืองและเจ้าหน้าที่รัฐ ซึ่งงาน
ของบวรศักดิ์ อุวรรณโณ และนันทชัย เพียรสนอง (ม.ป.ป.) ได้สรุปปัญหาของระบบ
การเมืองไทยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2475 ถึง พ.ศ. 2540 เป็นปัญหาหลักใหญ่ 3 ประการ
ดังต่อไปนี้
1) การเมืองเป็นเรื่องการชิงอ�านาจระหว่างข้าราชการกับนักการเมือง
ไม่ใช่เรื่องของพลเมือง
2) การเมืองและการปกครองมีความไม่สุจริตและความไม่ชอบธรรม
3) การเมืองขาดเสถียรภาพและไร้ประสิทธิภาพในการแก้ปัญหาของ
บ้านเมือง
จากปัญหา โดยการจัดตั้งองค์กรอิสระที่เป็นสถาบันทางการบริหารเพื่อสร้าง
ดุลยภาพระหว่างการบริหารที่มีประสิทธิภาพกับการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชน
และความจ�าเป็นที่จะต้องมีองค์กรอิสระ (จุมพล รัตธนภาส, 2562) ดังต่อไปนี้
1) ความจ�าเป็นต้องมีกลไกคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชนจ�าเป็น
ต้องมีกลไกที่มิใช่องค์กรตุลาการ
