Page 147 - kpiebook62008
P. 147
๑๑๖
หรือ (๒) หนังสือตอบข้อหารือทั่วไป (Rescrit général) คือ กรณีที่หน่วยงานจัดเก็บภาษีอากรพิจารณาข้อเท็จจริง
ที่เกิดขึ้นของผู้เสียภาษีแล้วตีความปรับบทกฎหมายภาษีอากรที่เกี่ยวข้อง
๒๒๗. ขั้นตอนและวิธีการเสนอหนังสือข้อหารือ ในส่วนของขั้นตอนและวิธีการในการเสนอข้อหารือนั้นมี
ลักษณะเป็นการทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นบุคคลธรรมดา นิติบุคคล ดำเนินการในฐานะส่วนตัวก็ดี ในฐานะนักธุรกิจหรือ
ในทางวิชาชีพก็ดี หรือแม้แต่เป็นหน่วยงานราชการด้วยกันเอง เช่น องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น (Collectivités
territoriales) ตัวอย่างการเสนอข้อหารือ เช่น บุคคลธรรมดาอาจถามว่าในสถานการณ์เฉกเช่นที่บุคคลนั้นประสบ
อยู่ บุคคลดังกล่าวจะได้รับการลดหย่อนภาษีหรือไม่ ทั้งนี้ ผู้เสียภาษีอาจเสนอข้อหารือได้ทุกกรณีที่เกี่ยวกับภาษี
(les impôts) อากร (les taxes) และค่าธรรมเนียม (les droits) ตามประมวลกฎหมายภาษีทั่วไป (le Code
Général des impôts : CGI) ซึ่งเป็นประมวลกฎหมายที่รวบรวมบทบัญญัติในส่วนของภาษีที่เกี่ยวข้อง โดย
แบ่งเป็นสองภาค ภาคที่หนึ่งเกี่ยวกับฐานภาษีและการคำนวณภาษีที่พึงต้องชำระ (Livre premier : Assiette et
liquidation de l’impôt) ภาคที่สองเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษี (Livre II : Recouvrement de l’impôt) ซึ่งอาจ
แบ่งแยกประเภทภาษีได้กว้าง ๆ คือ ภาษีของรัฐ (Impôt d’Etat) และภาษีของท้องถิ่นหรือเทียบเท่า
๒๒๘. หนังสือข้อหารือมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้เสียภาษีหรือบุคคลใด ๆ ก็ตาม สามารถที่จะได้รับคำตอบที่แน่ชัด
และจุดยืนที่แน่นอนของหน่วยงานจัดเก็บภาษีที่มีหลักเกณฑ์และการอ้างอิงที่ชัดเจนโดยอาศัยอำนาจของมาตรา
L80 A วรรคแรก แห่งประมวลวิธีสบัญญัติทางภาษีอากร (Livre des procédures fiscales : LPF) ซึ่งเป็น
หลักประกันสำหรับผู้เสียภาษีอากรเพื่อห้ามมิให้หน่วยงานจัดเก็บภาษีประเมินและปรับปรุงภาษีที่ผู้เสียภาษีมี
หน้าที่ต้องชำระให้สูงขึ้นในกรณีที่ผู้เสียภาษีปฏิบัติตามแนวทางปฏิบัติทางภาษีอากร (la doctrine de
l’administration fiscale) แล้ว
๒๒๙. ความผูกพันของหนังสือตอบข้อหารือ มาตรา L80 A วรรคแรก แห่งประมวลวิธีสบัญญัติทางภาษีอากร
(LPF) บัญญัติไว้ว่า หน่วยงานจัดเก็บภาษีมิอาจปรับปรุงภาษีที่ผู้เสียภาษีต้องชำระให้สูงขึ้นได้ หากผู้เสียภาษีปฏิบัติ
ตามการตีความข้อความใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการภาษีอากรของหน่วยงานจัดเก็บภาษีแล้วโดยสุจริต และเป็นที่
