Page 44 - kpiebook62002

บทที่ 2

ไทยกับปัญหาการค้ามนุษย์

การค้ามนุษย์เป็นปัญหาที่ไทยเริ่มให้ความส าคัญไปพร้อมกับความพยายามของนานาชาติโดยการน า
ของสหรัฐอเมริกาในการจัดการปัญหาดังกล่าวตั้งแต่ปี 2001 จนถึงบัดนี้เป็นเวลากว่า 2 ทศวรรษแล้วที่ไทย

เผชิญความท้าทายในการจัดการปัญหาดังกล่าว ในยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี พ.ศ. 2561–2580 (ค.ศ. 2018–

2037) (2561) ของประเทศไทยถือว่าการค้ามนุษย์เป็น “ปัญหาความมั่นคงในปัจจุบัน” ที่เกิดขึ้นได้จากการ
รวมกลุ่มทางเศรษฐกิจและการเปิดเสรีในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community:

AEC) ที่น าไปสู่ความเชื่อมโยงในทุกระบบซึ่งเริ่มต้นมาอย่างชัดเจนตั้งแต่ ค.ศ. 2015 และเป็นมิติหนึ่งหรือหนึ่ง

ในสามเสาหลักของการเป็นประชาคมอาเซียน (ASEAN Community)
ใน “ร่างยุทธศาสตร์ชาติด้านความมั่นคง” (2561) การค้ามนุษย์เป็น “ปัญหาเก่า” ที่ต้องการแก้ไข

อย่างจริงจังจนหมดไปไม่ส่งผลกระทบต่อประเทศชาติ โดยในช่วง 10 ปี (ค.ศ. 2027–2036) ตั้งเป้าหมายให้

ปัญหาอย่างการค้ามนุษย์ที่มีผลกระทบต่อความมั่นคง “ได้รับการแก้ไขอย่างทันท่วงที ไม่ส่งผลกระทบต่อการ
บริหารประเทศ” ส าหรับเป้าหมายในระดับระหว่างประเทศ คือ ประเทศมีบทบาท “เป็นที่ชื่นชมและได้รับการ

ยอมรับโดยประชาคมระหว่างประเทศในด้านการส่งเสริมเสถียรภาพและความมั่นคงในภูมิภาค” ในช่วง ค.ศ.

2027–2031 จนถึงขั้น “มีส่วนร่วมในการก าหนดทิศทางและส่งเสริมเสถียรภาพในภูมิภาค และมีอ านาจ
ต่อรองเพื่อรักษาและเพิ่มพูนผลประโยชน์ของชาติ อันส่งผลให้ไทยและภูมิภาคมีความสงบก้าวหน้า ตลอดถึงมี

ความสัมพันธ์ที่ดีรอบด้านจนเอื้อต่อความเจริญและความมั่นคงของชาติในทุกรูปแบบ” ในช่วง ค.ศ. 2032–

2036
ทิศทางการจัดการการค้ามนุษย์ในปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดยุทธศาสตร์ที่ 5 การพัฒนากลไก

การบริหารจัดการความมั่นคงแบบบูรณาการ มุ่งสร้างความพร้อมส าหรับการติดตาม เฝ้าระวัง แจ้งเตือน

ป้องกัน และแก้ไขปัญหาความมั่นคงแบบบูรณาการอย่างเป็นรูปธรรม ได้ทุกรูปแบบของปัญหาทุกช่วงเวลา
อย่างครบถ้วนสมบูรณ์ และมีเอกภาพ โดยพัฒนาปรับปรุงกลไกและกฎหมายที่มีอยู่หรือที่พัฒนาขึ้นใหม่ ซึ่ง

ต้องการการวิเคราะห์หาสาเหตุที่แท้จริงจากทุกภาคส่วนอย่างเป็นระบบ ผนึกก าลังคนและทรัพยากรให้มีส่วน

ร่วมแบบบูรณาการ ร่วมมือกันระหว่างหน่วยงานหลักและรองในการป้องกัน แก้ไขปัญหา และช่วยเหลือ
ประชาชน (“ร่างยุทธศาสตร์ชาติด้านความมั่นคง,” 2561)

2.1 สภาพปัญหา

การค้ามนุษย์เป็น “ปัญหา” ที่ประเทศไทยเริ่มถูกติดตามตรวจสอบมาตั้งแต่ ค.ศ. 2001 หลังจาก
ประชาคมระหว่างประเทศได้นิยาม “การค้ามนุษย์” อย่างชัดเจนขึ้นในพิธีสารต่อท้ายอนุสัญญาสหประชาชาติ

[28]