Page 76 - b29256_Fulltext
P. 76
โดยหม่อมเจ้าดำรัสดำรง เทวกุล ผู้แทนประเทศไทย ได้อธิบายเหตุผลที่ต้องขอสงวนไว้นั้น ไม่ใช่ไม่ พอใจ
กฎหมายควบคุมกัญชาเหมือนประเทศอินเดีย ที่จริงทางคณะผู้แทนประเทศไทย เห็นด้วยกับหนังสือ สัญญาฉบับนี้ แต่
ว่าทางคณะผู้แทนประเทศไทยไม่ได้ทราบว่าการประชุมครั้งนี้จะมีการออกกฎหมายควบคุมกัญชาด้วย และรัฐบาลไทย
ก็ไม่ได้เตรียมคำสั่งในเรื่องกัญชาไว้ จึงทำให้คณะผู้แทนประเทศไทยไม่สามารถตัดสินใจได้ โดยพระวรวงศ์เธอ พระองค์
เจ้าจรูญศักดิ์กฤดากร หนึ่งในคณะผู้แทนประเทศไทย ก็ได้ให้คำแนะนำว่าประเทศไทยยังไม่ควรลงนามหนังสือสัญญา
เนื่องจากยังมีหลายประเทศที่ไม่พอใจข้อกฎหมายในหนังสือสัญญา ดังความว่า “...ฝ่ายเรายังไม่ควรให้สัตยาบัน ด้วยมี
บางประเทศเช่น สหรัฐอเมริกา เป็นต้น ยังไม่พอใจในข้อความแห่ง สัญญานี้ ทั้งสันนิบาตชาติเองก็ยังไม่พอใจดุจกัน
... 181 หม่อมเจ้าดำรัสดำรง เทวกุล ได้เห็นด้วยกับคำแนะนำ จึงได้ สงวนกฎหมายเฉพาะข้อที่เกี่ยวกับกัญชาไว้ก่อน แล้ว
ส่งเรื่องให้รัฐบาลไทยรับทราบว่าควรตกลงข้อกฎหมายควบคุมกัญชาหรือไม่
โดยข้อกฎหมายที่ประเทศไทยขอสงวนไว้ได้แก่การบังคับบัญชาการประดิษฐ์ยาเสพติดให้โทษภายในเมือง “...
หนังสือสัญญานี้ให้ใช้บังคับ แก่ ฝิ่นยา, โคเคนดิบ, เอคโกนินมอร์ฟีน, ไคอาเซติลมอร์ฟีน, โคเคน และสรรพเกลือ, บรรดา
ยาที่ผสมด้วยมอร์ฟีนและโคเคน, บรรดายาที่ผสมด้วยไดอาเซติลมอร์ฟีน, ยาที่ปรุง จากกัญชา และยาอื่นๆ ที่พึ่งมีขึ้นตาม
182
ความในมาตรา 10 ต่อไปนี้
หม่อมเจ้าดำรัสดำรง เทวกุล ได้ให้ความเห็นว่า “...ข้าพเจ้าเห็นว่ากรุงสยามมีพระราชบัญญัติ บังคับอยู่พอเพียง
แล้ว ถ้าจะคิดห้ามยาชนิดใด ก็พึงประกาศห้ามเพิ่มเติมลงในราชกิจจานุเบกษาได้ ข้าพเจ้าจึงไม่ได้แสดง ความขัดข้อง
อย่างไร เว้นแต่ยาที่ปรุงจากกัญชา ข้อนี้รัฐบาลไม่ได้สั่งเลย ข้าพเจ้าจึงสงวนความไว้ เมื่อลงนามใน สัญญาเรื่องกัญชานั้น
ที่ชุมนุมได้ตั้งกรรมการขึ้นปรึกษาหารือกัน ข้าพเจ้าเห็นว่ากรุงสยามมีสถานะเช่นเดียวกับ ประเทศอินเดีย ข้าพเจ้าจึงขอ
อยู่ในอนุกรรมการนั้นด้วย และได้ไปนั่งในอนุกรรมการนั้นพร้อมกับหลวงศรีวิสารวาจา ประเทศที่อยู่ในอนุกรรมการนั้น
คือ อังกฤษ ฝรั่งเศส อียิปต์ อินเดีย เบลเยียม ตุรกี สวีเดน และสยามฝ่ายมากเข้าข้างประเทศอียิปต์ ผู้ขอให้รวมกัญชา
อยู่ในหนังสือสัญญา และประเทศอังกฤษกับอินเดียไม่ต้องการขัดใจประเทศอียิปต์ จึงอนุโลมตามด้วย ข้าพเจ้าเห็นว่ายา
ที่ปรุงจากกัญชานั้นมีน้อย และแทบไม่มีในกรุงสยามเลยก็ว่าได้ จึงไม่ได้แสดงความขัดข้องแต่ได้สงวนความในข้อนี้ไว้แล้ว
เมื่อลงนามในหนังสือสัญญาแล้ว ข้าพเจ้ากราบทูลหารือพระเจ้าพี่ยาเธอ กรมพระจันทรบุรีนฤนารถ ข้าพเจ้ามี
ความยินดีที่พระเจ้าพี่ยาเธอพระองค์นั้น รับสั่งแก่ข้าพเจ้าว่า ตามที่ข้าพเจ้าสงวนความไว้นั้นถูกต้องแล้ว เพราะว่าเรื่อง
183
กัญชานั้นต้องศึกษาพิจารณากันก่อน...
181 สจช., ม-สบ. 2/28 สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ เอกสารส่วนพระองค์ เรื่อง สำเนา หนังสือกระทรวงต่างประเทศ
เรื่อง ขอพระราชทานสัตยาบันสัญญาว่าด้วยยาเสพติดให้โทษ (9–20 ธันวาคม 2472), หน้า 8.
182 เรื่องเดียวกัน. หน้า 14.
183 เรื่องเดียวกัน, หน้า 14.
75
