Page 109 - b29256_Fulltext
P. 109
4. ผู้แทนกระทรวงกลาโหม เป็นกรรมการ
5. ผู้แทนสภากาชาดสยาม เป็นกรรมการ
6. ผู้แทนแพทย์สมาคม เป็นกรรมการ
7. หม่อมเจ้าสกลวรรณากร วรวรรณ เป็นกรรมการ
8. หม่อมเจ้าวัลลภากร วรวรรณ เป็นกรรมการ
9. หลวงเฉลิมคัมภีรเวชช เป็นกรรมการ
10. พระชาญวิธีเวทย์ เป็นกรรมการ
11. พระเชษฎฐไวทยการ เป็นกรรมการ
12. หลวงนรินทร์ประสาทเวช เป็นกรรมการ
13. พระยาประกิตกลศาสตร์ เป็นกรรมการ
14. หลวงพยุงเวชชศาสตร์ เป็นกรรมการ
15. นายแพทย์ย่งฮั้ว ชัวเจริญวงศ์ เป็นกรรมการ
16. ขุนวรศิษย์ดรุณเวทย์ เป็นกรรมการ
17. พระไวทยวิธีการ เป็นกรรมการ
18. นายพันตรี หลวงสนิทรักษ์สัตว์ เป็นกรรมการ
19. หลวงสุริยพงศ์พิสุทธิแพทย์ เป็นกรรมการ
20. พระอัพภันตราพาธพิศาล เป็นกรรมการ
โดยกรรมการชุดนี้ได้ทำงานต่อมาในแนวทางที่จะบูรณาการงานสาธารณสุขของชาติให้เป็นหน่วยงานที่เป็น
เอกภาพ มีหน่วยงานที่ประสานงานทำงานร่วมกันให้บรรลุเป้าหมายในการดูแลสุขภาพของประชาชนให้มีประสิทธิภาพ
และประสิทธิผลอันสูงสุด จนต่อมาได้กลายเป็นแนวทางในการตั้งกระทรวงสาธารรสุขเป็นหน่วยงานหลักใหญ่ที่
ควบคุมดูแลงานด้านสาธารณสุขและการแพทย์ของประเทศในที่สุด เพราะกรรมการหลายคนก็เป็นแพทย์ที่ทำหน้าที่มา
ตั้งแต่เริ่มมีแนวคิดการตั้งสภาการสาธารณสุขแห่งชาติมาทำหน้าที่ดูแลนโยบายภาพรวมแต่ไม่มีความเป็นนิติบุคคลที่
ถาวร จนท้ายที่สุดถูกออกแบบมาเป็นกระทรวงสาธารณสุขที่เป็นนิติบุคคลที่มีอำนาจในตัวเองผูกพันธ์ในทางกฎหมาย
เป็นตัวการนำมาสู่ความเปลี่ยนแปลงนโยบายด้านสุขภาพครั้งใหญ่
4.2 การสุขาภิบาล/เทศบาล (municipality) การขยายตัวสาธารณูปโภคด้านการแพทย์
และการสาธารณสุขจากส่วนกลางสู่ภูมิภาค
ความริเริ่มอีกประการหนึ่งของรัฐบาลในสมัยรัชกาลที่ 7 ที่มาสำเร็จจากการดำเนินการต่อเนื่องมาหลัง
เปลี่ยนแปลงการปกครองซึ่งยังถือว่าสำเร็จเป็นรูปธรรม เพราะแนวคิดที่ถกเถียงกันถูกนำไปสู่การปฏิบัติจริงเกือบ
108
