Page 46 - b29255_fulltext
P. 46
ความงาม ความรัก และจริยวัตรของสตรี
บรรยายความงามของวัยสาวของมารดาของเขาว่า เมื่อยังเป็นสาวท่านเป็นสตรีสวยที่สุดในเมืองไทย ผิว
ขาว ใบหน้ารูปไข่ ดวงตาด าคม วาจาอ่อนหวาน จึงเป็นที่นิยมต้องตาบุรุษตระกูลสูงทั้งปวง มีผู้มาสู่ขออยู่เนืองนิตย์
ใบหน้างามอย่างรูปไข่สันนิษฐานว่าคงจะเป็นตัวแทนของทัศนะเกี่ยวกับความงามของสตรีไทยสมัยรัชกาลที่ 7
เช่นเดียวกันกับตัวละครชื่อ ล าจวน เพื่อนรักในวัยรุ่นของวิสูตรเป็นน้องสาวของประดิษฐ์ บุญญารัตน์ เพื่อนร่วม
โรงเรียนอัสสัมชัญ ทั้งสองคนเป็นลูกพระยาบรรลือเดชอ านวย วิสูตรเล่าถึงบุคลิกและความงามบนโครงหน้ารูปไข่
ของล าจวนเมื่อแรกพบว่า
“ข้าพเจ้าจ้องดูแม่ล าจวน ด้วยความนิยมอันอุบัติขึ้นโดยปัจจุบันทันด่วน น้ าเสียงอันเย็นหู พร้อมด้วยกิริยา
อันสงบเสงี่ยมของหล่อนนั้นน่าชมยิ่ง ล าจวนเป็นสตรีไทยที่สวยที่สุดคนหนึ่งที่ข้าพเจ้ารู้จักมา หล่อนมีผิวพรรณ
56
วรรณะขาวนวล ดวงพักตร์งามเป็นรูปไข่ นัยน์ตาใหญ่ชม้อยคม ผมเกล้าเป็นมวยพองาม”
สถานภาพเพื่อนตายจากความรักของหญิงชราผู้เป็นพี่เลี้ยง
ยายพร้อมเป็นทั้งเพื่อนและพี่เลี้ยงที่มีทั้งความรักและความห่วงใยอันบริสุทธิ์ต่อวิสูตรผู้เป็นมูลนาย (นาย
57
มูลนาย เจ้านาย นายจ้าง)
ลักษณะพิเศษของนาง คือ นอกจากจะมีสติปัญญาอันเฉลียวฉลาดที่จะปลอบประโลมใจให้วิสูตรคลาย
เหงาคลายทุกข์แล้ว นางยังรู้จักใช้ความสามารถพิเศษของมูลนายในการแสวงหาผลประโยชน์ทางด้านการพนันสู่
ตนเองอย่างค่อนข้างปรีดิ์เปรมอีกด้วย
สถานภาพฉันท์เพื่อนระหว่างชายหญิง
เพื่อนรักที่เป็นสตรีของวิสูตรมีอย่างน้อย 3 คน ได้แก่ เพื่อนเล่นเพื่อนรักในวัยเด็ก คือ เด็กหญิงบุญเฮียง
เพื่อนรักวัยรุ่น คือ ล าจวน และเพื่อนรักที่เป็นหญิงคนรักต่างชาติ คือ มาเรีย เกรย์ สตรีชาวอังกฤษ
58
ในทัศนะของคนร่วมสมัยวิสูตรระบุว่า ความงามเปรียบเสมือนใบเบิกทางให้หญิงสาวมีชีวิตไม่อับจน
โดยเฉพาะน้องสาวของเขา ซึ่งแม้จะไม่มีส่วนในกองมรดกของบิดาส่วนมารดาตนนั้นกลับมีชะตากรรมน่าสงสาร
เพราะเข้าสู่วัยชรากล่าวคือ
สถานภาพเพื่อนร่วมชีวิตอันเกิดจากความรักฉันท์สามีภรรยา
วิสูตรเล่าว่ามารดาของตนได้ตัดสินใจเลือกบิดาเป็นเพื่อนร่วมชีวิต จากนั้นท่านก็ท าหน้าที่ภรรยาอย่างดี
ที่สุด เป็นทั้งภรรยา เพื่อนยามที่บิดาเจ็บป่วย ที่ใส่ใจในการดูแลและรักษาพยาบาลด้วยค าพูดที่อ่อนหวาน กระนั้น
56 เรื่องเดียวกัน, หน้า 25.
57 เรื่องเดียวกัน,หน้า 10.
58
ละครแห่งชีวิต,หน้า 29.
45
