Page 35 - kpib28626
P. 35
และความเป็นระเบียบเรียบร้อยของท้องถิ่น ฯลฯ เป็นต้น
ผู้บริหารท้องถิ่น ควรให้ความส�าคัญกับ “การพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น” โดยยึดบริบทของท้อง
ถิ่นและทรัพยากรของท้องถิ่นที่มีอยู่เป็นฐานในการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม เมื่อ
พิจารณาถึงแนวคิดและกระบวนการวางแผน ตลอดจนถึงการจัดสรรงบประมาณด้านการ
พัฒนาเศรษฐกิจของท้องถิ่นก็พบว่า ผู้บริหารและพนักงานท้องถิ่นไม่ได้มีแนวคิดเรื่องการ
พัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นอย่างเป็นระบบ เช่น ไม่ได้มีการจัดเก็บข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยว
กับฐานเศรษฐกิจและสภาวะทางเศรษฐกิจของท้องถิ่นอย่างจริงจัง ไม่ได้ก�าหนดวิสัยทัศน์ไว้
ล่วงหน้าว่าจะพัฒนาฐานเศรษฐกิจของท้องถิ่นให้เจริญเติบโตไปในทิศทางใด หรือต้องการให้
มีหน่วยเศรษฐกิจประเภทใดเกิดขึ้นในท้องถิ่น หรือมุ่งหวังที่จะพัฒนาฐานภาษีหรือแหล่งราย
ได้ประเภทใดให้เกิดขึ้นจากการพัฒนาเศรษฐกิจ ฯลฯ เป็นต้น
ในทางตรงกันข้าม ผู้บริหารท้องถิ่นและพนักงานท้องถิ่นซึ่งมีหน้าที่ความรับผิดชอบ
ด้านการพัฒนาเศรษฐกิจส่วนใหญ่จะมองไปที่กิจกรรมย่อยๆ ซึ่งอยู่ในเขตอ�านาจหน้าที่ของ
บริบทการเปลี่ยนแปลงท้องถิ่นไทย อุดหนุนกลุ่มอาชีพส�าหรับคนพิการ การจัดงานประเพณีเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ถนน
ท้องถิ่นเป็นเรื่อง ๆ ไป เช่น การฝึกอบรมอาชีพและทักษะการท�างาน การจัดให้มีเงิน
คนเดิน ฯลฯ เป็นต้น ในท�านองเดียวกัน เมื่อจะวางแผนด้านการพัฒนาระบบสาธารณูปโภค
สาธารณูปการต่าง ๆ เช่น ท่าเทียบเรือ สถานีขนส่ง และสิ่งอ�านวยความสะดวกอื่น ๆ ผู้บริหาร
และพนักงานท้องถิ่นส่วนใหญ่จะต้องค�านึงถึงประโยชน์ที่ประชาชนได้รับจากบริการสาธารณะ
นั้น ๆ โดยตรงไม่ได้มองไปไกลถึงผลกระทบต่อการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นในระยะยาวอย่าง
เป็นระบบแต่อย่างใด เช่น ไม่ได้พิจารณาว่าเมื่อมีท่าเทียบเรือ ระบบบ�าบัดน�้าเสียหรือสถานี
ขนส่ง ฯลฯ แล้ว จะช่วยลดต้นทุนการผลิต การขนส่ง และการบริการด้านการท่องเที่ยวในท้อง
ถิ่นได้มากน้อยเพียงใด หรือเมื่อมีตลาดสด หรือตลาดกลางสินค้าเกิดขึ้นแล้ว จะช่วยเพิ่มมูลค่า
ผลผลิตในท้องถิ่นได้มากน้อยเพียงใดหรือเมื่อมีการฝึกอบทักษะการประกอบอาชีพให้แก่
ประชาชนแล้ว จะส่งผลให้มีก�าลังแรงงานและการผู้ประกอบการใหม่ ๆ ที่มีคุณภาพเพิ่มขึ้น
มากน้อยเพียงใดตรงกับความต้องการของหน่วยเศรษฐกิจในท้องถิ่นหรือไม่ หรือจะเป็นปัจจัย
ดึงดูดการลงทุนและมีหน่วยเศรษฐกิจใหม่ ๆ เกิดขึ้นในระบบเศรษฐกิจในท้องถิ่น ฯลฯ ได้อย่างไร
ดังนั้น ถ้าจะกล่าวว่าในปัจจุบันนี้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังไม่ได้มีความคิดหรือมีวิสัยทัศน์
หรือมีแผนการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นอย่างเป็นระบบมากนัก
หน้า 34