Page 163 - 22665_Fulltext
P. 163
146
มาช่วย สอดคล้องกับงานของวิชัย กาญจนสุวรรณ (2547) ได้กล่าวถึง โลกทัศน์ของชาวไทยภาคใต้
เช่น คือ (1) นิยมความจริงใจและตรงไปตรงมา (2) นิยมยกย่องผู้อาวุโสให้ความเคารพนับถือผู้สูงอายุ
(3) นิยมความเป็นกันเองไม่ยกย่องระบบเจ้าขุนมูลนาย (4) นิยมความอิสระเสรีชอบมีอะไรเป็นของ
ตนเอง (5) นิยมรักญาติพี่น้องนิยมรักพวกพ้องตนเอง (6) นิยมความเป็นนักเลงใจกว้างใจถึง และยัง
สอดคล้องกับงานของ งานของ บุษบง ชัยเจริญวัฒนะ (2547) เน้นว่าการศึกษาชุมชน ควรเข้าใจมิติ
ของวัฒนธรรมชุมชน ได้แก่1) ระบบความสัมพันธ์แบบพี่น้องซึ่งเป็นความสัมพันธ์แบบแนวราบที่ไม่มี
ความแตกต่างทางชนชั้น ช่วยเหลือเกื้อกูลกันบนฐานของความปรารถนา ดีต่อกัน 2) ความรู้สึกของ
คนในชุมชนที่ตระหนักและภาคภูมิใจในคุณค่าวัฒนธรรมชุมชนของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรมที่
เป็นความรู้ภูมิปัญญาประเพณีระเบียบกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ความรู้สึกเช่นนี้ ของคนในชุมชนเป็นเครื่องมือ
ในการควบคุมหรือจัดระเบียบสังคมรวมถึงการป้องกันหรือระงับข้อพิพาทที่มีประสิทธิภาพ
ในการจัดการความขัดแย้งโดยผู้น าท้องที่ มีการแก้ปัญหาเชิงโครงสร้างและใช้นวัตกรรม
จากการบุกรุกป่าชายเลน มีการท าแนวเขตให้ชัดเจน ด้วยการใช้ถนนคอนกรีตเป็นเส้นแบ่งแนวเขตที่
ได้ชัดเจนเพื่อป้องกันการบุกรุกป่าชายเลน งานของ Miall et al. (1999) พอจะน ามาใช้ได้คือ เป็น
การแปรเปลี่ยนบริบท บริบทในที่นี้คือไม่ได้เน้นที่ความสัมพันธ์ระหว่างคู่กรณีโดยตรง แต่เป็น
สภาพแวดล้อมอื่น ๆ ในชุมชน
การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของทั้งสองพื้นที่เน้นระบบอาวุโส ระบบคุณธรรมของผู้น า พูด
ให้อยู่ร่วมกันได้ด้วยความรัก และบางครั้งอาจมีการไกล่เกลี่ยแบบชี้น าเพื่อประโยชน์ส่วนรวม การไกล่
เกลี่ยข้อพิพาททั้งสองพื้นที่มีทั้งการหวังผลระยะสั้น และเชื่อมโยงไปสู่ระยะยาวเพื่อประโยชน์ส่วนรวม
และไม่เกิดปัญหาซ้ าอีก เช่น การหางานให้ท า การใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน กล่าวคือ การไกล่
เกลี่ยข้อพิพาทในบริบทของบักดอง ผู้น า รวมถึงผู้อาวุโสจะเน้นการอบรม สั่งสอนให้เป็นคนดี ให้คิดถึง
ส่วนรวม นึกถึงการอยู่ร่วมกันเพื่อความสามัคคี เน้นการแก้ปัญหาแบบมีส่วนร่วม โดยผู้ใหญ่บ้านจะเชิญ
ผู้อาวุโสมาร่วมเป็นกรรมการหมู่บ้าน และให้บทบาทส าคัญในการแก้ไขความขัดแย้ง
การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในทั้งสองพื้นที่ มีการบูรณาการที่เชื่อมโยงการท างานระยะสั้น
กลางและยาว สอดคล้องกับงานของ งานของ Ibrahim Abdi and Mason (2019) ซึ่งได้อธิบายถึง
บันทึกข้อตกลงว่าเป็นแนวทางระยะสั้น แต่ต้องพัฒนาต่อไปในระยะกลางและระยะยาว เพื่อพัฒนา
เป็นนโยบายต่อไป และยังสอดคล้องกับงานของ Forester (2009) ได้อธิบายถึงความเชื่อมโยง
ระหว่างการเจรจาที่มีประสิทธิภาพ (คู่กรณีพึงพอใจ) (Effective negotiation) กับการส่งเสียงหรือ
การมีส่วนร่วม (Low Voice/Participation) เป็นการจัดการกับความแตกต่างด้วยการไกล่เกลี่ยข้อ
พิพาทและผู้น าแบบอ านวยความสะดวก ซึ่งเป็นการบูรณาการทั้งการส่งเสียงของประชาชน และ
ข้อตกลงที่เกิดความพึงพอใจ ผ่านการไกล่เกลี่ยโดยคนกลางและการประชาคมในความขัดแย้งต่าง ๆ
ในชุมชนบักดองมีการติดตามผลภายหลังการไกล่เกลี่ยเสร็จสิ้น และเข้าไปช่วยหนุนเสริมด้านอาชีพ
