Page 145 - 22665_Fulltext
P. 145

128







                       กันได้ ค่าเสียหาย ส่วนใหญ่แค่ 1,000 - 3,000 กว่าบาท”  (สุธรรม โต๊ะหมาด, สัมภาษณ์, 22
                       พฤษภาคม 2564)

                                        “เราดูเรือหางยาวจะออกไปไกล ของท่าศาลานี้จะออกไปเป็นสิบ ๆ กิโลเมตร
                       เรือที่วางลอบอวนปูม้า ไปทับพื้นที่กับเรือประมงพื้นบ้านที่เป็นเรืออวน คือถ้าเรามองแบบนี้พื้นที่กว้าง

                       ใหญ่ไพศาลไม่น่าไปทับซ้อนกัน แต่ว่าจริง ๆ ทับซ้อนกัน ก็ให้เขียนกติกากันตามประสบการณ์ แบ่งกัน
                       อย่างไร มีฝั่งนี้ถือฉบับหนึ่ง อีกฝั่งหนึ่งถือฉบับหนึ่ง คนกลางมีอยู่ฉบับหนึ่งไว้ที่ อบต. ให้เรียกมานั่งที่

                       บ้านตกลงกันแบบนี้ได้ไหม”

                                        คนกลางก็ต้องมีความเข้าใจสภาพของทะเล ด้วยการลงไปในทะเลเพื่อเห็นสภาพ
                       ปัญหาและพื้นที่ ใช้ความเป็นกลาง มองว่าทุกฝ่ายเป็นญาติและเพื่อน และมีกติกาในการคุยกัน เวลา

                       คุยกันแยกคุยทีละฝ่าย ให้เขาเข้าใจก่อนในเบื้องต้น และไม่ใช้กฎหมายมากเกินไป ต้องมีความยืดหยุ่น

                       อย่างไรก็ตามมีบางครั้งที่ใช้กฎหมายจัดการกับคนที่ท าผิดกฎหมาย เช่น เรือลากข้าง ได้ปู ปลาตัวเล็ก
                       ตัวน้อยด้วยเนื่องจากใช้ตาข่ายเล็กผิดกฎหมาย มีการจับด าเนินคดีไปหลายราย มีส่วนท าให้ปัญหาเบา

                       บางลงไป
                                        “ก็นั่งคุยประสบการณ์การท ามาหากิน ตัวเองก็เคยลงไปจนจากที่ไม่รู้ทะเลเท่าไร

                       จนรู้จักหมด  ตรงนี้มีปลาอะไร มีปลา มีกุ้ง มีหอย มีปู มีปลาดุกทะเลตรงไหนอะไรอย่างไร ถ้าเราไม่ลง
                       ไปเองเราจะพูดไม่ถูก จัดการไม่ถูก แต่ว่าเรารู้ แล้วก็มีคนที่มีประสบการณ์ แล้วก็ต้องบอกว่าเอาหัวใจ

                       เป็นกลางมานั่งเป็นเพื่อน นั่งช่วยให้ข้อมูลในการตัดสินใจในการพูดคุย ครั้งแรก ๆ ก็เอาชนะกัน เราก็

                       บอกห้ามเอาชนะกัน เอาเรื่องจริงมาคุยกัน แล้วก็เอาความถูกต้องให้อยู่ในกติกา เขาจะรู้กันว่าเวลานี้
                       เป็นเรือที่ลอบปูลงไปท า ช่วงเวลานี้ ช่วงนี้วางอวนอะไรพวกนี้ คือวิถีเขาจะรู้กัน ถ้าเขาเกิดปัญหาเราก็

                       ประนีประนอมกันอย่าให้เขามีปัญหาทะเลาะกัน คุยกันครั้งเดียวจบ ก็อยู่กันมาอย่างนี้ ไม่ทะเลาะกัน

                       มาเกือบสิบปีแล้ว”
                                        “เราคิดว่าเขาคือญาติ เอาหัวใจ เอาความเป็นจริง และเอาความเป็นธรรม ไม่ว่า

                       คนที่รักกับเราขนาดไหน ร่วมเป็นร่วมตายกับเรามาขนาดไหน แต่ถ้ามีปัญหาเราก็ต้องขอโทษกับเขา
                       อันนี้คือรักกัน ไม่ทิ้งกันแน่นอน เราเป็นผู้น า คือต้องเข้าใจเราก่อนว่าอีกฝั่งหนึ่งบางครั้งก็ไม่เคยช่วย

                       อะไรเรา แต่เราต้องให้ความเป็นธรรม เรียกมาพูดคุยกัน เอาความเป็นธรรมเป็นหลัก แต่ว่าเราต้องท า
                       ความเข้าใจกับคนที่ร่วมเป็นร่วมตายกับเรา รักกับเรามากที่สุด อีกฝั่งหนึ่งไม่เคยช่วยกันเลย แต่ว่าเมื่อ

                       เราเป็นผู้น า คือความเป็นธรรมต้องมีก่อน” (อภินันท์ เชาวลิต, สัมภาษณ์, 3 มีนาคม 2564)

                                        ความขัดแย้งจากการใช้ที่ป่าชายเลน  ป่าชายเลนเคยถูกบุกรุกท าบ่อเลี้ยงกุ้ง แล้ว
                       กลับมาเป็นของส่วนกลาง จากการเข้ามาร่วมปลูกป่าจากบริษัทเอกชน  มีการใช้ถนนคอนกรีตเป็นเส้น

                       แบ่งแนวเขตที่ได้ชัดเจน
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150