Page 68 - 21211_fulltext

การประหยัดจากขนาดในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
และวิเคราะห์ศักยภาพการควบรวมท้องถิ่นขนาดเล็ก

ประเทศสหรัฐอเมริกา ผลการศึกษาโดย Holcombe and William (2009)
โดยครอบคลุมกรณีศึกษาเทศบาล 487 แห่ง ซึ่งมีจำนวนประชากรเกินกว่า 5 หมื่นคน
โดยใช้เทคนิครีเกรสชั่น และวัดความสัมพันธ์ระหว่างรายจ่ายของเทศบาล กับขนาด
ประชากร ประชากรยกกำลังสอง และความหนาแน่น พบว่า เมื่อควบคุมตัวแปร

ความหนาแน่นของประชากรให้คงที่ ความสัมพันธ์ระหว่างรายจ่ายกับประชากร
มีลักษณะคงที่ (constant return to scale) ขออ้างคำกล่าวบางตอนประกอบดังนี้

This paper looks at the relationship between the size of the

jurisdiction, measured by the population it covers, and per capita
expenditures, but following the work on population density and
sprawl, takes account of differences in population density so that

effects that should be associated with density are not incorrectly
attributed to total population.

วิธีการศึกษาและผลลัพธ์ This paper examines the question by
analyzing municipal government expenditures of 487 municipalities with
populations greater than 50,000. At first glance it appears that municipal

expenditures are characterized by diseconomies of scale, but because
there is a close correlation between total population and population
density, one must be careful to make sure that the effects attributed to

total population are not in fact due to variations in population density.
When cities are divided into groups by population density so that they
are not compared with other cities with very different densities, the

evidence for diseconomies of scale goes away. It appears that after
variation in density is taken into account, municipal government
expenditures are characterized by constant returns to scale.

สถาบันพระปกเกล้า