Page 155 - kpi21193
P. 155
ปัจจุบันลำพูนเป็น “เมืองเก่าที่มีชีวิต” มีการอยู่อาศัยของชุมชนใหม่ซ้อนทับชุมชนเดิม
และยังมีองค์ประกอบสำคัญของความเป็นเมืองเก่าหรือเมืองประวัติศาสตร์ที่ปรากฏให้เห็นชัดเจน
“สมรรถนะองค์กร” กับการสร้างสรรค์นวัตกรรมท้องถิ่น
ถึงการเป็นมรดกทางวัฒนธรรม ได้แก่ คูเมือง กำแพงเมือง โบราณสถานศิลปะลวดลายที่สลักลง
บนแท่นปูนปั้น และงานแกะสลักในวัด คุ้มเจ้าเมือง บ้านเก่า ต้นไม้ใหญ่พื้นถิ่น ที่อยู่คู่กับเมืองเก่า
(เทศบาลเมืองลำพูน, 2559)
ลักษณะของผังเมืองเก่าลำพูนจากการมองในมุมกว้างเป็นเมืองที่มีคูน้ำคันดินเป็นปราการ
ชั้นแรก ก่อนจะมาถึงกำแพงเมืองล้อมรอบเป็นรูปหอยสังข์ ซึ่งเป็นลักษณะผังเมืองแบบโบราณ
วางตัวในแนวทิศเหนือ ทิศใต้ บรรพบุรุษของเราได้สร้างสรรค์ศิลปวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม
ประเพณี โบราณสถาน โบราณวัตถุ และสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นหลายแห่งตั้งอยู่ในบริเวณพื้นที่
ใจกลางเมืองลำพูน อาทิ วัดพระธาตุหริภุญชัย อนุสาวรีย์พระนางจามเทวี อาคารศาลากลาง
จังหวัดลำพูน คุ้มเจ้าหลวง (เจ้าจักรคำขจรศักดิ์ เจ้าผู้ครองนครลำพูน องค์ที่ 10) และบ้านเก่า
อีกหลายหลังที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ เพื่อนำไปสู่การเป็นเมืองท่องเที่ยวเชิงศาสนา ศิลปวัฒนธรรม
จากศักยภาพของพื้นที่ในเขตเมืองลำพูนที่สามารถพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงศาสนา
ศิลปวัฒนธรรม ได้ จังหวัดลำพูนจึงแต่งตั้งคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการภายใต้ยุทธศาสตร์
การท่องเที่ยว กลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน 1 เพื่อเพิ่มศักยภาพและยกระดับมาตรฐาน
การท่องเที่ยวเมืองลำพูน ให้เป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมล้านนา เสริมสร้าง
อัตลักษณ์ ส่งเสริมเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์และวัฒนธรรม ล้านนาน่าเที่ยว น่ามอง
ดำเนินโครงการตามแผนเมืองแฝดเชียงใหม่– ลำพูน แผนปฏิบัติการอนุรักษ์เมืองเก่าและ
แผนแม่บทและผังแม่บทการอนุรักษ์และพัฒนาบริเวณเมืองเก่าลำพูน ที่คณะรัฐมนตรีมีมติ
เห็นชอบและได้ประกาศให้ลำพูนเป็นเมืองเก่า เมื่อวันที่ 11 เมษายน 2554 โดยให้มีการอนุรักษ์
ส่วนที่ 2 กรณีศึกษา ให้ผู้คนได้มาศึกษาและเยี่ยมชม (เทศบาลเมืองลำพูน,2559)
อาคารดั้งเดิมและพัฒนาพื้นที่ พร้อมปรับสภาพภูมิทัศน์บริเวณเมืองเก่า เพื่อดึงดูดความสนใจ
จากการเป็นเมืองประวัติศาสตร์ เมืองพุทธศาสนา ที่มีมรดกทางศิลปวัฒนธรรมอันเป็น
เอกลักษณ์ที่ยังคงสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน ร่องรอยของการสร้างบ้านเมืองในสมัยก่อนยังคง
หลงเหลืออยู่ในเขตเมืองชั้นในและได้กลายมาเป็นเอกลักษณ์ของเมืองลำพูนในวันนี้ แต่เวลา
ที่ผ่านไป ทำให้เมืองลำพูนมีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงจากเดิมทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคมและ
วิถีชีวิต ซึ่งอาจมีผลทำให้เขตเมืองเก่าลำพูนสูญเสียลักษณะอันเป็นอัตลักษณ์ของเมืองลำพูนไป
เทศบาลเมืองลำพูนได้ตระหนักถึงความสำคัญของการอนุรักษ์เมืองเก่า จึงได้ผลักดันให้มี
การดำเนินโครงการเกี่ยวกับการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมเมืองเก่าลำพูน เพื่อให้เกิด
กระบวนการพัฒนาแบบยั่งยืน นำไปสู่การบูรณาการผลลัพธ์ของโครงการในพื้นที่ มีการประยุกต์
1 สถาบันพระปกเกล้า
