Page 45 - kpi20764
P. 45
44
ผู้ที่ให้ข้อมูลหรือเบาะแสหรือรายงานความผิด ทั้งนี้ เพื่อผู้ให้ข้อมูล
พ้นจากการกระทำาอันไม่ชอบอันเนื่องมาจากการรายงานของผู้ให้ข้อมูล
หลักเหตุผลของมาตรการนี้ คือ ความต้องการให้ประชาชนช่วยกัน
รายงานการทำาผิดกฎหมายในรูปแบบต่างๆ โดยไม่ให้ผู้รายงานหรือ
ผู้ให้ข้อมูลต้องตกเป็นเหยื่อของการแก้แค้นจากการให้ข้อมูล ซึ่งโดยทั่วไป
แล้วหากรู้ว่ามีการทำาผิดเกิดขึ้น ผู้ที่ทราบเหตุแห่งความผิดนั้นก็จะไม่กล้า
ที่จะรายงาน เพราะกลัวว่าจะถูกแก้แค้นหรือทำาให้เป็นเหยื่อจากการให้
ข้อมูลเบาะแส ส่งผลให้เกิดวัฒนธรรมความเงียบ (silence culture)
ซึ่งจะทำาให้การทุจริตไม่ได้รับการเปิดเผย
องค์กรความโปร่งใสสากล (TI November 2009) สำารวจ
การคุ้มครองผู้แจ้งข้อมูลทุจริตของประเทศในยุโรปกลางและยุโรป
ตะวันออกรวม 10 ประเทศ และพบว่าผู้แจ้งข้อมูลทุจริตไม่ได้รับการ
คุ้มครองอย่างเพียงพอ เนื่องจาก 1) บทบัญญัติเกี่ยวกับคุ้มครองผู้แจ้ง
ทุจริตปรากฏในกฎหมายต่างๆ อย่างกระจัดกระจาย ทำาให้การคุ้มครอง
ไม่ครอบคลุมและรัดกุม และ 2) ไม่มีการบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพ
ทำาให้มีการแก้แค้นเกิดขึ้น
ประเทศไทยมีแนวคิดการให้ข้อมูลแก่รัฐไม่เป็นระบบ กล่าวคือ
มีการกล่าวถึงการให้สิทธิบุคคลใดๆ ที่จะให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อ
หน่วยงานรัฐได้ แต่หลักเกณฑ์อื่นๆ โดยเฉพาะมาตรการให้ความคุ้มครอง
ผู้ให้ข้อมูลยังไม่มีปรากฏชัดเจน แต่พบว่ามีรูปแบบการให้ข้อมูลแก่รัฐ
ส่วนใหญ่ในลักษณะที่หน่วยงานใช้อำานาจรัฐเรียกให้ บุคคลใดๆ มาให้
ถ้อยคำา ข้อมูล เอกสาร และหลักฐานต่างๆ ซึ่งปรากฏในกฎหมาย
หลายฉบับ เช่น พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วย
คณะกรรมการการเลือกตั้ง พุทธศักราช 2541 พระราชบัญญัติ
ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการตรวจเงินแผ่นดิน พุทธศักราช 2542
inside_WhistleBlower_c1(cs5).indd 44 13/2/2562 16:41:39
