Page 229 - kpi20542
P. 229

ตัวชี้วัดที่ 2 : มีแหล่งต้นน้ำมากกว่าความต้องการน้ำในพื้นที่ โดยมีผลผลิต ดังนี้

                            1.  มีสถานีสูบน้ำจำนวน 6 แห่งให้บริการสูบและผันน้ำเข้าอ่างเก็บน้ำและพื้นที่ทางการ

                               เกษตร

                            2.  มีแหล่งขุดลอกเก็บน้ำจำนวน 15 อ่าง


                            ตัวชี้วัดที่ 3 : พัฒนาแหล่งเก็บกักน้ำเพิ่มจำนวน 13 แห่งให้สามารถใช้เก็บน้ำได้อย่างมี
                      ประสิทธิภาพ โดยมีผลผลิต ดังนี้


                            1.  ของบประมาณจากองค์การบริหารส่วนจังหวัดเชียงใหม่ กรมทรัพยากรธรรมชาติและ        “เหลียวหลัง แลหน้า” ท้องถิ่นไทยกับการจัดทำบริการสาธารณะ
                               สิ่งแวดล้อม หน่วยพัฒนาการเคลื่อนที่ 36 สำนักงานพัฒนาภาค 3 ดำเนินการขุดลอก
                               อ่างเก็บน้ำในตำบลข่วงเปา


                            ตัวชี้วัดที่ 4 : ให้มีการขยายพื้นที่เก็บกักน้ำบริหารจัดการน้ำอย่างเป็นเครือข่ายเชื่อมโยง
                      กันในพื้นที่เพื่อให้เกษตรกรสามารถผลิตลำไย มะม่วงได้ตลอดทั้งปี โดยมีผลผลิต ดังนี้


                            1.  ให้มีการบริหารจัดการโดยผ่านกลุ่มเหมืองฝายและกลุ่มผู้ใช้น้ำพลังงานไฟฟ้า เชื่อมโยง
                               พื้นที่ในการให้บริการน้ำสำหรับอุปโภคและบริโภค


                            2.  เกษตรกรสามารถผลิตลำไยทั้งนอกและในฤดูจำนวน 419,850,000 บาท/ปี (5598 ไร่
                               x 25 ต้น ผลผลิตต้นละ 200 กิโลกรัม ราคากิโลกรัมเฉลี่ย 15 บาท)


                            3.  ปี พ.ศ. 2560 แม้จะเข้าฤดูแล้งตั้งแต่ช่วงเดือนธันวาคม-มีนาคม แหล่งน้ำธรรมชาติ
                               ในแม่น้ำปิงและอ่างเก็บกักน้ำในพื้นที่ที่ได้ดำเนินการไว้ส่งผลให้เกษตรกรยังสามารถมี
                               น้ำใช้ในการเกษตร อุปโภคและบริโภคได้เป็นอย่างดี


                      ปัจจัยความสำเร็จ

                            1.  ผู้บริหารและบุคลากรขององค์การบริหารส่วนตำบลข่วงเปามีความสามารถในการ          กรณีศึกษา: ด้านสิ่งแวดล้อม
                      บริหารจัดการเครือข่ายและชุมชน แม้ว่าแต่ละภาคีเครือข่ายและชุมชนในตำบลข่วงเปาจะมี

                      แนวคิดไม่ตรงกัน/หน้าที่ในการแก้ไขปัญหาภัยแล้งคนละทิศทาง แต่ผู้บริหารและทีมงานของ
                      องค์การบริหารส่วนตำบลข่วงเปาพยายามเชื่อมโยงหลอมรวมให้ภาคีเครือข่ายร่วมมือกันแก้ไข
                      ปัญหาไปพร้อมกันได้ สร้างความรู้สึกผูกพันร่วมกันในการทำงาน ร่วมกันรับผิดชอบ รวมทั้งเป็น

                      ผู้ที่สร้างจุดยืนให้ชุมชนและภาคีเครือข่ายเชื่อมั่นในศักยภาพของตนเองในการแก้ไขปัญหาพื้นที่
                      ซึ่งผู้บริหารและบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลข่วงเปาจะไม่กำหนดบทบาทตนเองเป็นผู้นำ

                      ในการทำงาน ในทางตรงกันข้ามจะให้ชุมชนเป็นผู้นำในการพัฒนาและสนับสนุนให้เกิดการบริหาร




                                                                                      สถาบันพระปกเกล้า   22
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234