Page 223 - kpi20542
P. 223

เพื่อผลักดันเป้าหมายในแต่ละโครงการ หลักการบริหารงานที่องค์การบริหารส่วนตำบลข่วงเปาใช้
                      คือ การกำหนดระบบการบริหารงานแบบบูรณาการกับเครือข่ายทั้งในพื้นที่และนอกพื้นที่ เน้นการ

                      เปิดพื้นที่และสร้างโอกาสให้ทุกฝ่ายเข้ามาเติมเต็มองค์ความรู้ที่ยังขาดแก่ตำบลข่วงเปา
                      ช่วยสนับสนุนการทำงานของภาคีเครือข่ายให้สะดวกและคล่องตัวมากขึ้น มีการใช้หลักการ
                      “5 ร-2 ใจ” ร่วมคิด ร่วมมือ ร่วมทำ ร่วมติดตาม ร่วมเป็นเจ้าของและให้ความจริงใจ สร้าง

                      ความไว้วางใจซึ่งกันและกันจนเกิดเป็นความเต็มใจและพร้อมร่วมเรียนรู้ถ่ายทอดประสบการณ์
                      ระหว่างกันได้


                      ความเป็นมา                                                                             “เหลียวหลัง แลหน้า” ท้องถิ่นไทยกับการจัดทำบริการสาธารณะ

                            จากสภาพพื้นที่ของแหล่งน้ำเพื่อการบริโภคและอุปโภคในตำบลข่วงเปาจะมีแหล่งน้ำสำคัญ
                      3 แหล่ง คือ น้ำจากบ่อบาดาลและประปาหมู่บ้าน ซึ่งสูบมาจากแม่น้ำปิง แหล่งน้ำธรรมชาติ และ

                      อ่างเก็บน้ำ สำหรับปัญหาที่พบแบ่งสาเหตุได้ดังนี้

                            1. บ่อบาดาล (บ่อมือโยก
                      และบ่อสูบ) และประปาหมู่บ้าน

                      ปัญหาที่พบคือบางหมู่บ้านยังไม่มี
                      ระบบประปาครบทุกหมู่ (ยังขาด

                      อีก 3 หมู่บ้าน) ส่วนบ่อบาดาล
                      ประชาชนยังไม่มีภาชนะรองรับ
                      น้ำฝนหรือน้ำที่เก็บไว้ใช้งาน


                            2. แหล่งน้ำธรรมชาติ เป็นน้ำสำหรับพื้นที่ทางการเกษตรแม้ว่าจะมีลำเหมืองใหม่และแม่น้ำ
                      ปิงไหลผ่านแต่พอเข้าสู่ฤดูแล้งแม่น้ำปิงจะแห้งและไม่เพียงพอใช้ บางพื้นที่ท่อส่งน้ำยังไปไม่ทั่วถึง

                      จึงยังต้องอาศัยน้ำบาดาลและแหล่งน้ำธรรมชาติทั่วไป

                            3. อ่างเก็บน้ำมีลักษณะตื้น มีวัชพืชปกคลุมทำให้ไม่สามารถเก็บกักน้ำได้ตามความจุของ  กรณีศึกษา: ด้านสิ่งแวดล้อม

                      ปริมาณอ่างเก็บน้ำ

                            จุดเริ่มต้นสำคัญโครงการดังกล่าวเกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557-2560
                      ที่ประสบปัญหาภัยแล้งและฝนทิ้งช่วง รวมทั้งพื้นที่ของตำบลข่วงเปามีการบุกรุกที่ดินสาธารณะ

                      การถากถางบุกรุกป่าเพื่อทำการเกษตร เข้าไปตัดไม้เพื่อนำไปเป็นถ่าน การเปลี่ยนพื้นที่ธรรมชาติ
                      ให้ไปเป็นพื้นที่ทำการเกษตรแบบไร้ทิศทาง จนเกิดความสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ

                      กลายเป็นป่าเสื่อมโทรม มีการเผาทำลายป่า กลายเป็นปัญหาสะสมนำไปสู่วิกฤติภัยแล้งแบบ
                      ไม่ทันได้ตั้งตัวของชุมชนตำบลข่วงเปา ประกอบกับปัญหาที่แหล่งน้ำ 3 แหล่งในพื้นที่ไม่มี




                                                                                      สถาบันพระปกเกล้า   21
   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227   228