Page 95 - kpi20431
P. 95
โครงการของมหาวิทยาลัยได้หายไป เราแค่ให้มีส่วนร่วมตอนสัมภาษณ์
ซึ่งก็คิดว่าได้ข้อมูลแล้ว แต่จริง ๆ ยังไม่ได้เพราะการสัมภาษณ์หรือการใช้
แบบสอบถาม ณ ตอนนั้น ยังเข้าไม่ถึงตัวตนส่วนลึกของชาวบ้าน
หลังจาก อบรมเรื่องการมีส่วนร่วมจากหลักสูตร PA แล้วได้นำา
เทคนิคการส่วนร่วมไปประยุกต์ใช้ในกิจกรรม โดยพื้นที่แรกที่เริ่มนำาไปใช้
คือ หนองตะเคียนบอน หมู่ 5 จ.สระแก้ว ให้ชุมชนมีส่วนร่วมในทุกขั้นตอน
และเอาเทคนิคการทำาแผนที่เดินดินที่มีชีวิต แผนที่เดินดินที่ต้องบอกอะไร
บางอย่างได้ ไปใช้
ประกอบกับได้แนวคิดใหม่โดยเฉพาะจากตอนที่เรียนกับคุณหมอ
อุทัยวรรณว่า ถ้าจะทำาให้พื้นที่เข้มแข็งได้ด้วยตนเองจริง ๆ ก็ต้องทำาในสิ่ง
ที่พื้นที่ ชุมชนอยากทำาเอง โดยทำาให้ชุมชนได้คิดในสิ่งที่เขามี ทำาให้ชุมชน
เห็นสินทรัพย์ของตัวเอง ภายใต้เงื่อนไขการพัฒนาที่ยั่งยืน และบางอย่าง
ก็ไม่จำาเป็นต้องเอาอะไรเข้าไปเพิ่มให้ เพียงแต่ต้องไปหาว่าศักยภาพของ
พื้นที่เขามีอะไร ให้เขาค้นหาเองจนเจอ แล้วทางมหาวิทยาลัยเราก็แค่
เสริมในสิ่งที่ขาด ชาวบ้านก็จะสามารถทำาเองได้ โดยไม่ต้องพึ่งพิงใครหรือ
รอคอยให้ใครเอาไปให้ นั่นจึงจะเป็นความยั่งยืน
อาจกล่าวได้ว่า จุดอ่อนที่เคยมี คือ การที่เข้าไม่ถึงชุมชน
ไม่สามารถสร้างการมีส่วนร่วมกับชุมชนได้ แต่พอเอาเครื่องมือมาใช้
เห็นได้ถึงความเปลี่ยนแปลง เช่น เทคนิคบัตรคำาแม้ผู้เข้าร่วมบางคนจะเขียน
หนังสือไม่ได้ เราก็ให้เค้าบอกให้ทีมงานช่วยเขียนให้ พอเขาเห็นความคิด
ของตนขึ้นไปอยู่ร่วมกับคนอื่น ๆ เห็นจากแววตาได้เลยว่ามีความพึงพอใจ
ซึ่งเทคนิคที่เรียนรู้และนำาไปใช้นี้เป็นตัวช่วยให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมมองเห็น
94
