Page 88 - kpi20366

สุชาดา จักรพิสุทธิ์. การบรรยายในวิชา "พุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่" ถวายพระนิสิตปริญญาโท

มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย จ.เชียงใหม่.
สมชาย แสวงการ. (2558). สร้างความเป็นพลเมืองไทยในระบอบประชาธิปไตย. ส านักงานศาล
รัฐธรรมนูญ.

เหมือนตะวัน สุทธิวิริวรรณ. (2559) การเปิดรับ ความรู้ ทัศนคติและพฤติกรรมของผู้ชมรายการต่อดิจิทัล

ทีวีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์. วารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน.

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อมร สวัสดิ์รักษ์ และคณะ (2559). การพัฒนาชุดกิจกรรมส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อของนักเรียนในโรงเรียน

ขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดส านักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3.
วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ ปีที่ 9 ฉบับที่ 3 กันยายน – ธันวาคม 2559.

อรวรรณ วงศ์แก้วโพธิ์ทอง. (2553). Social Media เครื่องมือเพิ่มศักยภาพทางธุรกิจ. Executive

Journal.

st
Center for Media Literacy (2008), Literacy for the 21 Century: An Overview & Orientation
Guide to Media Literacy Education.

Hobbs, Renee. (2011). Digital and Media Literacy: Connecting Culture and Classroom. Corwin:

California.

Livingstone, Bober & Helper. (2005). Internet Literacy among Children and Young People:

Finding from the UK Children Go Online project. LSE Research Online. Available at:

http://eprints.lse.ac.uk/397/1/UKCGOonlineLiteracy.pdf.

79