Page 87 - kpi20366
P. 87
พนม คลี่ฉายา. (2559). การใช้งาน ความเสี่ยง การรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล และแนวทางการสอนเพื่อการรู้เท่า
ทันสื่อดิจิทัล ส าหรับนักเรียนมัธยมในประเทศไทย. ระยะที่ 1. ส านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย
และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พนา ทองมีอาคม. (2557). ทีวีดิจิทัล ไม่รู้ไม่ได้แล้ว. ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. น. 126.
พีระ จิรโสภณและคณะ. (2559). รายงานผลการวิจัยเรื่องความรู้เท่าทันการสื่อสารยุคดิจิทัลกับบทบาท
ในการก าหนดแนทางการปฏิรูปการสื่อสารในสังคมไทย. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
มนต์ ขอเจริญ และณัทธสิฐษิ์ สิริปัญญาธนกิจ. (2559). “การรู้เท่าทันการสื่อสารยุคดิจิทัลของประชาชน
ในเขตกรุงเทพมหานคร.” วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์. ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม-
ธันวาคม 2559.
มายด์แชร์ ประเทศไทย. (27 มีนาคม 2557). Growing up as Digital Natives. สืบค้นจาก:
http://mindsharewold.com/Thailand/.
มูลนิธิอินเทอร์เน็ตร่วมพัฒนาไทย. รู้เท่าทันสื่อ ICT.
วรัชญ์ ครุจิต. (2555). ความรู้เท่าทันสื่อ: ทักษะส าคัญส าหรับสังคมประชาธิปไตย. (ออนไลน์). สืบค้น
จาก: http://newinfo.spu.ac.th.
ศูนย์ส ารวจความคิดเห็นสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้าโพล). (2558). พฤติกรรมการใช้
อินเตอร์เน็ต.
สภาการหนังสือพิมพ์แห่งชาติ. (2553). แนวปฏิบัติการใช้สื่อสังคมออนไลน์. (ออนไลน์). สืบค้นจาก:
http://www.presscouncil.or.th/th2/.
สาริศา จันทรอ าพร และมฤษฎ์ แก้วจินดา. (2559). ภาวการณ์ปัจจุบัน กับการเสริมสร้างการรู้เท่าทันสื่อ
สังคมออนไลน์ในวัยรุ่น. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรม
ราชูปถัมภ์. ปีที่ 10 ฉบับที่ 1 มกราคม-เมษายน 2559.
ส านักคุ้มครองผู้บริโภคในกิจการกระจายเสียงและโทรทัศน์ ส านักงานคณะกรรมการกิจการกระจาย
เสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. เข้าถึงใน http://bcp.nbtc.go.th.
ส านักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (ETDA). (2559). รายงานผลการส ารวจพฤติกรรมผู้ใช้
อินเตอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2559 (Thailand Internet User Profile 2016).
ส านักงานสถิติแห่งชาติ. (2556). สรุปผลที่ส าคัญ: ส ารวจการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารใน
ครัวเรือน พ.ศ. 2556.
ส านักงานสถิติแห่งชาติ. (2559). บทสรุปส าหรับผู้บริหาร : การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
ในครัวเรือน พ.ศ. 2559.
78