Page 99 - kpi18630
P. 99
เขาตะโกนเสียงดังด้วยความมั่นใจ
“พรุ่งนี้ หมู่บ้านเราคงติดเกาะเหมือนปีก่อนโน้น”
ชายอีกคนที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตา หันมาบอกผม – เราอยู่ซอยเดียวกัน แต่ผม
จ�าชื่อเขาไม่ได้
ผมพยักหน้ารับรู้ บอกพวกเขาว่า ขอตัวกลับเข้าบ้านก่อน แล้วจะระดม
พรรคพวกเตรียมกระสอบทรายมาช่วยกันท�าคันกั้นน�้าที่ริมคลอง ดีกว่าต่างคนต่าง
ป้องกันบ้านตัวเอง แล้วก็ท่วมอยู่ดี สู้กั้นน�้าตั้งแต่ริมคลองเลย จะได้มีถนนไว้ใช้สัญจร
ไปมา ถนนสายนี้ไม่ยาวนัก ช่วยกันคนละไม้คนละมือ เดี๋ยวก็เสร็จ
“โอ้ย ไม่ไหว เอาไม่อยู่หรอก” ใครคนเดิมเอ่ยขึ้น “ผมว่า ตอนนี้ เราไปจุด
ธุปไหว้เจ้าแม่ทองขาวก่อนดีกว่า ขอให้ท่านช่วยปกป้องไม่ให้น�้าท่วม”
“จริงด้วย เกือบลืมไปเลย เดี๋ยวท่านจะหาว่าพวกเราลบหลู่ไม่ใส่ใจ รีบไป
กันเถอะ”
อีกคนส�าทับอย่างเห็นด้วย
ก่อนที่ผมจะทันพูดอะไร โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น จากเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย...
เมื่อผมรับสายสนทนา ชาวบ้านกลุ่มนั้นก็ชวนกันเดินไปทางปลายถนน-ที่มีเจ้าแม่
ทองขาวยืนต้นอยู่
. . . . .
ผมไปถึงโรงพยาบาล ตอนเย็นย�่า ขณะที่เดินออกจากประตูลิฟท์ ชั้น ๕
สวนกับแอนนาพอดี เธอเป็นแฟนสาวคนที่เท่าไหร่แล้วของเถ้าแก่ก็จ�าไม่ได้ แต่เป็น
คนที่โทรไปตามผมเมื่อตอนเย็น เธอบอกสั้นๆ ว่าเถ้าแก่โดนยิง ตอนนี้ พ้นขีด
อันตรายแล้ว ต้องการพบผมด่วน!
“มีอะไรหรือ?”
ผมถามทันทีเมื่อเจอหน้า แล้วนึกได้... รีบเปลี่ยนค�าถามเสียใหม่ เพื่อไม่ให้
ดูแล้งน�้าใจเกินไป
“เขาเป็นยังไงบ้าง”
98 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 98 21/3/2561 BE 10:00
