Page 103 - kpi18630
P. 103
เขาพึมพ�าเบาๆ พร้อมรอยยิ้มสบายใจอย่างเห็นได้ชัด ยกมือที่กระพุ่ม
พระเครื่ององค์นั้นขึ้นจรดหน้าผาก ก่อนจะสวมคออีกครั้ง
ส่วนผมถอนหายใจด้วยความโล่ง ที่ความลับยังไม่ลั่น!
. . . . .
ระหว่างขับรถกลับบ้านตอนดึก ผมนึกถึงนักศึกษาคนนั้น ซึ่งผมจ�าชื่อและ
ใบหน้าของเขาได้อย่างแม่นย�า เพราะในเวลาต่อมา เขาได้ให้สัมภาษณ์ทางหน้า
หนังสือพิมพ์เกี่ยวกับเหตุการณ์วันนั้นว่า เขาถูกยิงถึง ๓ นัด แต่กระสุนด้าน!
“เป็นเพราะปาฏิหาริย์จริงๆ สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ต้องการให้ผมมีชีวิตอยู่
ต่อไป ผมจึงขอให้สัญญากับตัวเองว่า ต่อไปนี้ จะตั้งใจเรียน ท�าหน้าที่ของตัวเองให้
ดีที่สุด และจะเป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติและประชาชน”
ผมจ�าค�าพูดของเขาได้ดีทุกประโยค และพยายามติดตามข่าวคราวของเขา
มาตลอด - - เมื่อเรียนจบ เขาเป็นทนายความที่มีชื่อเสียงด้านช่วยเหลือผู้อ่อนแอ
เสียเปรียบและด้อยโอกาสของสังคม หลังจากนั้นไม่นาน เขาผันตัวเองมาเป็นนักการ
เมืองน�้าดีที่มีค�าพูดติดปากจนกลายเป็นนโยบายติดตัวว่า
“ประเทศชาติจะแข็งแรงได้ ประชาชนต้องแข็งแรง!”
ผมขอสารภาพว่า ผมชื่นชอบเขา และแอบภูมิใจตัวเองที่มีส่วนส�าคัญใน
‘สิ่งศักดิ์สิทธิ์’... ซึ่งท�าให้เขารอดชีวิตมาท�าประโยชน์ให้คนอื่นได้อีกมากมาย และ
ท�าให้จิตใจประชาชนอย่างผม ‘แข็งแรง’ขึ้นด้วย
ดึกมากแล้ว เมื่อตอนที่ผมขับรถกลับมาถึงถนนสายเล็กเลียบริมคลองอีก
ครั้ง- - ถนนยังแห้งสนิท น�้าไม่ท่วมดังที่ใครคนหนึ่งพยากรณ์เสียงดังอย่างมั่นใจเมื่อ
ตอนเย็น!
หรือ เจ้าแม่ทองขาว ต้นไม้โบราณที่มีผ้าเจ็ดสีล้อมรอบโคนต้นตรงปลาย
ถนน จะส�าแดงฤทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์จริง!
เมื่อผมขับรถเข้ามาได้ครึ่งทาง เห็นคนกลุ่มหนึ่งก�าลังช่วยกันวางแนว
กระสอบทรายเป็นคันกั้นน�้า คนที่บอกว่าจะไปไหว้เจ้าแม่เมื่อตอนเย็นก็สาละวนอยู่
102 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 102 21/3/2561 BE 10:00