Page 104 - kpi18630
P. 104
ในกลุ่มนั้นด้วย ผมจอดรถตะโกนถามเขาว่าไปไหว้เจ้าแม่หรือยัง
“เรียบร้อยแล้ว...”
เขาตะโกนตอบ
“ไหว้เสร็จปุ๊ป น�้าในคลองก็สูงขึ้นเรื่อยๆ จนเห็นท่าไม่ดี เลยรีบระดมพรรค
พวกมาวางกระสอบทรายดีกว่า”
เขาหัวเราะเสียงดัง หลายคนหัวเราะตาม พลางปาดเหงื่อบนใบหน้า แล้ว
ก้มลงขนกระสอบทรายต่อไป
“ความศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่มือเรา... แน่นอนกว่านิ”
ใครคนหนึ่งตะโกนบอก พร้อมชูมือขึ้น
ผมยิ้มให้เขา พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย
“เดี๋ยวผมกลับไปขนกระสอบทรายที่บ้านมาช่วยอีกแรง”
ผมบอกพวกเขา ก่อนขับรถต่อไปบนถนนสายเล็กเลียบริมคลอง มุ่งหน้า
กลับบ้าน- - ในใจยังแว่วเสียงของใครคนนั้น “ความศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่มือเรา”
จริงทีเดียว! หากไม่ใช่เพราะวันนั้น ผมตัดสินใจแอบปลดกระสุนออกเสีย
ก่อน เราคงไม่มีทนายความนักการเมืองที่ดีในวันนี้ คนที่พร�่าบอกเราว่า ประชาชน
ต้องแข็งแรง และชาวบ้านที่ก�าลังสร้างคันกั้นน�้าริมถนนเลียบคลอง ก็ได้พิสูจน์ให้
เห็นถึง ‘ความแข็งแรง’ นั้นว่า ความศักดิ์สิทธิ์มาจากมือของพวกเขาเอง ที่ประสาน
ก�าลังกันเพื่อให้ทุกสิ่งส�าเร็จลงได้... โดยไม่ต้องคอยพึ่งพาเจ้าพ่อเจ้าแม่ที่ไหน
อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลย เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ทีไร ผมอดรู้สึกขอบคุณตัวเอง
ไม่ได้ ที่กล้าตัดสินใจในวันนั้น...
ความศักดิ์สิทธิ์จึงเกิดขึ้นที่ปลายนิ้ว เมื่อเหนี่ยวไก!
103
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 103 21/3/2561 BE 10:00
