Page 109 - kpi18630
P. 109
อย่างเมื่อสามสิบปีก่อน ภาพในโทรทัศน์ ข่าวในโทรศัพท์มือถือ ท�าให้ผมลังเล
อยู่นาน
แต่ลูกต้องมีชีวิตต่อไปนะ ภรรยาบอกกับผม
ก่อนหน้านี้ผมบอกลูกว่าวันนี้ตอนเช้า พ่อจะให้ลูกช่วยพ่อหน่อยนึงนะ ช่วย
ไปซื้อขนมปังแถวยาวที่พ่อเคยไปซื้อกับลูก แล้วก็ไส้กรอกชีสเส้นหนึ่งจะได้ไหม
ลูกสาวดีใจมาก เธอเคยไปซื้อลูกชิ้นหมูปิ้งภายในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งที่ผมชี้ให้
ลูกไปซื้อ โดยให้เงินไปยี่สิบบาท บอกให้ซื้อมาสองไม้ แล้วแอบยืนดูห่างๆ ปรากฏ
ว่าลูกซื้อได้ถูกต้อง มีเงินทอนกลับมาครบถ้วนด้วย คือสิบบาท ลูกดีใจมากที่ได้ท�า
ด้วยตัวเองเช่นนี้
ภรรยาเองก็เคยให้ลูกไปซื้อมะละกอชิ้นหนึ่งจากรถขายผลไม้ที่มาเร่ขาย
หน้าหมู่บ้าน เราหยุดรถของเรา มองซ้ายขวาแล้วให้ลูกลงไปซื้อ โดยที่เราสองคนอยู่
ในรถมองดูห่างๆ และเตรียมการณ์ไว้หากเกิดเหตุไม่คาดคิด ลูกก็เข้าใจซื้อได้ไม่มี
ปัญหา
ทว่าวันนี้เป็นหนทางที่ไกลกว่า โดยเราไม่บอกลูกว่ายังอยู่ในสายตาของพ่อ
ของแม่นะ ผมซื้อกล้องขนาดเท่ากระดุมจากเว็บไซต์ต่างประเทศติดไว้ที่กระดุมเสื้อ
ลูก มันดูเหมือนกระดุมมากจนคนดูไม่รู้ กล้องจะเสมือนแทนตา ซึ่งเราจะมองเห็น
จากคอมพิวเตอร์ที่บ้านของเรา ผมกับภรรยาจะนั่งเฝ้าดู กล้องบันทึกภาพไว้ตลอด
จากบ้านไปสองร้อยเมตรและอีกระยะสองร้อยเมตร แม้แต่ในร้านเซเว่นฯ ผมจะมี
ลูกน้องจุดละหนึ่งคนคอยเฝ้าดู หากเกิดเหตุไม่ดีไม่คาดคิดลูกน้องจะถึงตัวลูกสาว
ผมภายใน ๑๕-๓๐ วินาที แน่นอนลูกน้องทุกคนกับผมมีวิทยุขนาดเท่ากระดุมเสื้อ
ติดไว้บนคอปกเสื้อเพื่อการติดต่อสื่อสาร
เมื่อตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อย ผมจึงเปิดประตูให้หนูนิดลูกสาวผมออก
ไปซื้อของหน้าปากซอย
จากภาพที่ผมเห็นจากกล้องกระดุม ลูกเดินไปบนฟุตบาทภายในหมู่บ้าน
ตามอย่างพ่อสอน ผมยิ้มอีก เมื่อเห็นลูกไม่เหยียบฝาท่อระบายน�้าบนฟุตบาท เธอ
ใช้วิธีเดินเลียบๆ ขอบฝาแทน อย่างที่ผมสอน เพราะผมเกรงลูกจะตกท่อ หากเหยียบ
108 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 108 21/3/2561 BE 10:00
