Page 112 - kpi18630

ไปสองใบ ด้วยมูลค่าของอาหารที่จะซื้อขนมปังแถวละ ๓๓ บาท ไส้กรอกชีสราคา
๒๗ บาท เงินที่เหลือคงไม่พอแน่ผมตั้งใจว่าราคาของ ๖๐ บาทดูซิลูกจะจัดการเงิน
ที่มีนั้นอย่างไร เดี๋ยวค่อยว่ากันล่ะกัน ให้ลูกน้องเข้าไปจ่ายเงินแทนก็ได้

คนจรได้เงินไปก็ยกมือไหว้ลูกผมยกใหญ่ หนูนิดกลับตอบว่า “ไม่ต้องไหว้
หนูเป็นเด็ก” ดีแฮะ ลูกเรา น่ารักจัง ผมหันไปยิ้มและพูดกับภรรยา
เซเว่นอยู่ข้างหน้าแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นอีก
หนูนิดเดินถึงเซเว่นก�าลังจะก้าวเข้าก็เจอหมาอีก ท�าไมหมาเยอะจัง อ๋อ
หน้าเซเว่นนี่เอง แต่หมาหน้าเซเว่นไม่เห่า มันกระดิกหางให้ หนูนิดก้าวเข้าผ่านประตู

เข้าไป เธอตรงไปยังเคาน์เตอร์ที่วางขนมปัง แน่นอนมันอยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมมือถึง
หนูนิดสะกิดพนักงานที่ก�าลังจัดของพลางบอกให้ช่วยหยิบขนมปังให้ พนักงานหยิบ
ยื่นให้ ไม่พูดตอบอะไร หันไปจัดของต่อ ลูกสาวผมเดินมาหน้าเคาน์เตอร์ช�าระเงิน

เธอจ�าได้ว่าพ่อท�าเช่นนี้เวลาจะซื้อไส้กรอก
“ขอไส้กรอกชีสค่า” หนูนิดบอกพนักงาน
“ฟุตลองชีสใช่ไหม”
“ที่มันยาวๆ ค่า ไส้กรอกชีส”
พนักงานท�าหน้าอย่างไร กล้องจับเห็นแต่กระปุกยาอมและแผงถุงยาง

อนามัยที่อยู่ข้างหน้า มันคงสูงจนบังใบหน้า ได้ยินเสียงพนักงานๆ ถามลูกอีก “อุ่นไหม”
“อุ่นค่ะ”
ลูกน้องผมที่อยู่ในเซเว่น เดินมาใกล้ลูกสาวผม เพราะผมสั่งทางวิทยุว่าเดี๋ยว

จ่ายเพิ่มให้นะ เงินที่ลูกสาวมีคงไม่พอแล้ว
ไม่นานพนักงานก็บอกว่า “หกสิบบาทจ้ะหนู มีเงินไหม”
ลูกสาวผมยื่นเงินให้ ก็ธนบัตรใบนั้นแหละ พนักงานรับมาแล้วบอกว่าไม่
พอค่า รายการสินค้าทั้งหมด ๖๐ บาท ลูกสาวผมท�าหน้าไม่เข้าใจ ลูกน้องผมเล่า
ภายหลัง พนักงานจึงเน้นย�้าอีกครั้ง ตอนนั้นเองที่มีป้าคนหนึ่งได้ยินเสียงจากข้าง

หลังอย่างเบาๆ อ่อนโยน บอกว่า ขาดอีกเท่าไหร่ เดี๋ยวป้าจ่ายให้ พร้อมทั้งใช้น�้าเสียง
อีกอย่างกับพนักงาน นี่มาเอาที่ชั้น เท่าไหร่

111
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ

01-288 Power of Thai People_Edit.indd 111 21/3/2561 BE 10:00