Page 117 - kpi18630
P. 117
ไม่เว้นแม้แต่ “ชาติไท” หรือว่า “ชาติ” ที่ชอบแวะเวียนมาที่ร้านนี้ด้วย
เช่นกัน
ชาติเป็นเด็กที่แวะมาร้านขายของเล่นแห่งนี้บ่อยที่สุดอีกคนหนึ่ง เพียงแต่
เขาไม่เคยได้กลับออกไปพร้อมกับของเล่นในร้านของอาแปะหงษ์เหมือนกับคนอื่นๆ
เลยสักครั้ง เนื่องจากราคาสินค้าที่ค่อนข้างสูงเกินก�าลังที่เขาจะจับจ่ายได้ อันที่จริง
อาแปะก็ไม่ได้จะตั้งราคาของเล่นในร้านแพงมากหรอก เพียงแต่ว่าตัวของชาติไม่ได้
เป็นเด็กที่จะมีฐานะเหลือกินเหลือใช้พอที่จะใช้ฟุ่มเฟือยไปกับของที่เกินความจ�าเป็น
เช่นนี้ได้ เด็กชายจึงท�าได้เพียงแค่มองของเล่นที่เขาอยากจับจองเป็นเจ้าของทุกวัน
ที่เข้าไป
และของเล่นที่เขาแวะมาเฝ้ามองอยู่ทุกวันก็คือ หุ่นยนต์เกราะสีขาวสลับ
แดงที่ตั้งอยู่ในตู้โชว์กระจก...
หลังจากที่ชาติเดินฝ่าเพื่อนร่วมโรงเรียนเดียวกับเขา เด็กชายผ่านชั้นวาง
ของที่ตั้งเป็นแถวตอน ๑๐ กว่าชั้นไปยังมุมร้านที่ตั้งของเล่นที่เขาหมายตา วันนี้ก็อีก
เช่นเคยที่ชาติมายืนมองหุ่นยนต์รบจากการ์ตูนชื่อดังในตอนเช้าที่เขาติดหนักชนิดที่
ไม่เคยขาดชมเลยสักตอน ท่ายืนและทรงของหุ่นยนต์ดูแข็งแกร่งสง่างามราวกับมัน
หลุดออกมาจากในโลกอุปโลกน์ มือข้างหนึ่งที่ถือปืนยาวขนาดยักษ์เกินตัวในโลก
อนาคตท�าให้มันดูร้ายกาจหากยามที่มันได้ออกรบ โล่อีกข้างในมือก็ช่างไร้เทียมทาน
พร้อมใช้ป้องกันตัวหากมีภัยใดๆ มุ่งมาที่มัน
ชาติอดใจไม่ได้ที่จะจินตนาการว่าเขาได้ครอบครองหุ่นยนต์รบตัวนี้ไว้เป็น
เจ้าของ มันคงจะช่วยให้เขาโดดเด่นในหมู่เพื่อนฝูงและเป็นที่ยอมรับในกลุ่มมากกว่า
นี้ กระนั้นมันก็เป็นได้เพียงแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ
ระหว่างที่ชาติก�าลังมองหุ่นยนต์ของเล่นอยู่นั้น เด็กชายก็เบนสายตามอง
ไปที่อาแปะหงษ์ที่วุ่นอยู่กับลูกค้าเด็กคนอื่นอยู่ ครั้งเขาคิดในใจว่าหากวันหนึ่งเขา
เก็บเงินได้จ�านวนหนึ่ง เขาจะลองขอร้องให้เจ้าของร้านขายของเล่นลดราคาให้เขา
สักหน่อยหนึ่งจะได้ไหม แต่มันก็คงจะเป็นเรื่องที่ยากเกินจะเป็นไปได้ ขนาดแค่ชาติ
เดินเข้ามาอยู่ตรงนี้เจ้าของร้านเชื้อสายไทยจีนยังคงไม่สังเกตเห็นเขาเลยด้วยซ�้า...
116 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 116 21/3/2561 BE 10:00
