Page 108 - kpi18630
P. 108
ผมมองไปกรงนกขนาดใหญ่สูงจากพื้นจรดศีรษะสองเมตรพอดิบพอดี
มีกิ่งไม้วางพาดกับตัวกรงหลายระดับชั้น มีจานรองน�้า มีอาหารนกและมีรังที่ท�าด้วย
ลูกมะพร้าวสามใบวางไล่ระดับให้พวกมันได้เข้าพักและรู้สึกปลอดภัย ตอนแรกไม่
เคยคิดจะเลี้ยงนกแต่ภรรยาอยากให้ลูกรู้จักการเลี้ยงสัตว์ นกคือสัตว์เลี้ยงที่ไม่เป็น
ภาระมากและน่ารักในมุมมองของเธอ ว่าไปเพราะเธอชอบมากกว่า เธอมีความทรง
จ�าที่ดีกับนกหงส์หยก เฉกเช่นเดียวกับผมที่มีความทรงจ�าที่ดีกับปลาทอง ผมจึงซื้อ
ตู้ปลาใหญ่ยักษ์ขนาดความสูงเท่าคนสูง ๑๕๐ ซม. และสั่งท�าขาตั้งสูงจากพื้น
๒๐ ซม.เป็นแท่นวาง เลี้ยงปลาทองพันธุ์ดี มีเครื่องกรองน�้าภายในและเปลี่ยนน�้า
ใหม่ๆ ทุกๆ สี่วัน หนูนิดลูกสาวผมเติบโตในสภาพแวดล้อมที่บ้านเต็มไปด้วยต้นไม้
มากมาย บ้านเดี่ยวกลางใจเมืองราคา ๘ ล้านที่เราพอผ่อนจ่ายธนาคารได้ทุกเดือน
รถยนต์ขับเคลื่อนสี่ล้อพอพาเราไปเที่ยวจังหวัดไกลๆ ได้โดยมีประสิทธิภาพ อุปกรณ์
เครื่องใช้ส�าหรับเด็ก เสื้อผ้า อาหาร ของเล่น เครื่องนอน เครื่องครัวฯ สารพัดที่เรา
จะมีไว้อย่างดีพอประมาณเพื่อชีวิตที่ดีในยุคสมัยนี้ เราเป็นพ่อแม่ที่เกิดมาในยุคที่
เทคโนโลยี่คือเครื่องประกอบของชีวิต เราอยู่กับสิ่งเหล่านี้และใช้ประโยชน์จาก
สิ่งเหล่านี้ ผมเป็นวิศวะกรคอมพิวเตอร์ ภรรยาเป็นโปรแกรมเมอร์ เราเป็นส่วนหนึ่ง
ของพลเมืองในอนาคตที่ดีแน่ หากให้เราเป็นและเราต้องการเป็น
แต่ล�าพังการไปซื้อของหน้าปากซอยในยุคพอศอ ๒๕๖๐ กลายเป็นเรื่องที่
ต้องเตรียมการวางแผนไปแล้ว หน้าปากซอยห่างจากบ้านเราราวห้าร้อยเมตร ทว่า
ข่าวคราวในสื่อออนไลน์แสดงออกมาเสมอถึงอันตราย การลักพา การจับไปท�ามิดี
มิร้าย เป็นยุคสมัยของสังคมไทยที่เราวางใจใครไม่ได้เลย แม้แต่คนใกล้ตัวเพื่อนข้าง
บ้าน ทุกอย่างเป็นเงินทองและธุรกิจ แปรเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยและ
กล้องวงจรปิดมาท�าหน้าที่ความปลอดภัยเพื่อความไว้ใจยังด�ารงอยู่
“อะไรนะ” ผมถามลูก
“ตรงนั้นมีนก” ลูกสาวชี้ ผมมองไป เป็นนกจริงๆ ด้วย นกกระจอกธรรมดา
ที่ลงมากินน�้าในบ่อบัวภายในเขตรั้วบ้านของเรา ผมมองลูกสาวที่น่ารัก ใสซื่อ
ผิวขาว รูปร่างหน้าตาเหมือนตุ๊กตา อย่างนี้หรือที่เราจะปล่อยให้ไปเดินถนน ใช้ชีวิต
107
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 107 21/3/2561 BE 10:00
