Page 362 - kpi17968
P. 362

351




                         ความเข้มแข็งและยั่งยืนของระบอบประชาธิปไตยจะเกิดขึ้นเมื่อกฎกติกา

                   และสถาบันของระบอบการปกครองนี้สามารถหยั่งรากลึกลงไปในสังคมและ
                   ระบอบประชาธิปไตยมีความมั่นคงจนกลายเป็นเพียงเกมเดียวที่เล่นกันอยู่ในสังคม
                   (the only game in town) นั่นคือ ประชาธิปไตยพัฒนาไปจนถึงขั้นที่ไม่มีใคร

                   ในบรรดากลุ่มทางการเมืองที่สำคัญต้องการโค่นล้มระบอบการปกครองนี้
                   ขณะเดียวกันคนส่วนใหญ่ในสังคมต่างก็เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองจะ
                   ต้องเป็นไปตามกระบวนการประชาธิปไตยเท่านั้น และนอกจากนั้น ผู้มีบทบาท

                   ทางการเมืองทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง ทหาร หรือกลุ่มประชาสังคม
                   ล้วนแต่เคยชินกับการยุติข้อขัดแย้งตามกฎกติกาที่มีอยู่ (Linz and Stephan,
                   1996:15-16 ใน เพิ่งอ้าง: 2) แน่นอนทีเดียว ในขั้นนี้ระบอบประชาธิปไตย

                   ได้กลายเป็นสถาบันที่คนส่วนใหญ่ยอมรับ และกฎเกณฑ์ต่างๆ ของระบอบ
                   การปกครองดังกล่าว ไม่ว่าจะเป็นรัฐธรรมนูญหรือกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งหลาย
                   ก็เป็นกติกาทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยที่ถือปฏิบัติกันโดยปกติธรรมดา

                   กล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ ประชาธิปไตยได้กลายเป็นวิถีชีวิตทางการเมืองของคนใน
                   สังคมไปแล้ว


                         ในทำนองเดียวกับบรรดาประเทศประชาธิปไตยใหม่อื่นๆ การพัฒนา
                   ประชาธิปไตยในประเทศไทยยังคงอยู่ในขั้นของการเปลี่ยนผ่านและยังไม่สามารถ
                   สร้างระบอบประชาธิปไตยที่เข้มแข็งและยั่งยืนขึ้นมาได้ ทั้งที่สังคมไทยเริ่มรับเอา

                   ระบอบประชาธิปไตยมาใช้ในการปกครองประเทศตั้งแต่ พ.ศ. 2475 ถึงแม้ว่าการ
                   เกิดขึ้นของกระแสการปฏิรูปการเมืองภายหลังเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ พ.ศ.
                   2535 จะสามารถผลักดันให้มีการร่างรัฐธรรมนูญเพื่อพัฒนาระบอบประชาธิปไตย

                   ที่มีคุณภาพและเสถียรภาพอย่างจริงจังอันเป็นผลให้มีการร่างและประกาศใช้
                   รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 ก็ตาม แต่ในระยะต่อมาหลักการ
                   และกลไกของระบอบเสรีประชาธิปไตย (liberal democracy) ที่บรรจุไว้อย่าง

                   ครบครันในรัฐธรรมนูญฉบับนี้กลับถูกละเมิด ละเลย และบิดเบือนอย่างกว้างขวาง
                   จนก่อให้เกิดความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องระหว่างผู้สนับสนุนและผู้คัดค้าน
                   การกระทำดังกล่าว ดังนั้น หากสังคมไทยจะสร้างความปรองดองแก้ไขปัญหา

                   ความขัดแย้งและปฏิรูปประเทศไทยเพื่อพัฒนาระบอบเสรีประชาธิปไตยให้เข้มแข็ง
                   และยั่งยืนอย่างแท้จริง ภารกิจหลักของการปฏิรูปครั้งใหม่ย่อมจะหนีไม่พ้นการ





                                                                     การประชุมกลุมยอยที่ 3
   357   358   359   360   361   362   363   364   365   366   367