Page 588 - kpi17073

ประเทศไทยมีงบประมา บริ ารประเทศในป 255 จํานวน 2, 7 , , , บาท ที่นํามาจั สรร
ใ กับ นวยงาน ละทอง ิ่นบริ าร ที่ านมาจัง วั เชียงใ มเสียภา ีใ สวนกลางประมา 5 , ลาน ต
ไ กลับคืนมาใ ทอง ิ่นบริ ารเองเพียง , ลานบาท เรื่องนี เป นเรื่องสําคัญที่เราตองพู กัน เรื่องวาทําไม
จัง วั ตองจั การตนเอง เพราะตอนนี ทอง ิ่นไ รับการจั สรรงบประมา จากรัฐบาลจํานวน 25 ใน ะที่
รัฐธรรมนูญป เ ียนไววาทอง ิ่นตองไ รับการสนับสนุนงบประมา 5 ตที่ านมายังไมเคยไ รับ ใน
ตางประเทศ เชน ญี่ปุ นงบประมา ที่ทอง ิ่นจั เก บ จะนําไวบริ ารทอง ิ่น ง สงเ าสวนกลางเพียง 2
องประเทศจีน อยูที่สวนกลางอีก 7 อยูที่ทอง ิ่น ต องประเทศไทยทอง ิ่นตองสงเ าสวนกลาง
ทั ง ม ละสวนกลางจั สรรใ กับทอง ิ่นเพียง 25 ละยังมีน ยบาย รือ นงานที่สั่งใ ทํา ละใช
งบประมา ในสวนที่จั สรรมาอีก รือที่ทอง ิ่นเรียกกันวา งบ าก าเป น บบนี ทอง ิ่นไมมีทางพั นา
ตนเองใ เจริญ ละเ ม งไ 
การบริ ารประเทศไทยเป นเ มือนคอ ว ที่ คบเกินไปสํา รับการ กไ ปญ า ทําอยางไรทอง ิ่น
จัง วั จะ กไ ปญ าเองไ  ทําไมเราจ งไมจั การคอ ว
หตุที่ปญหา ม องไทยถ งแกไมตก
เ ตุที่บานเราไมสามาร จั การกับปญ าความวุนวาย ละความ ั ยงทางการเมือง จนนําไปสูการ
เรียกรองที่รุน รง นนั น เ ตุที่ ทจริงคือ การรวมศูนยอํานาจ ละการจั สรรทรัพยากรที่ไมเป นธรรม สอง
เรื่องนี เป นเ ตุ
การประชุมวิชาการ
การรวมศูนยเป นการปกครอง บบ นว ิ่งสั่งการจากบนลงลาง ละมีอํานาจบังคับบัญชาสูง ทําใ เกิ 587
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 16
การ ยงชิงกันเ าไปย กุมอํานาจ ากใครชนะ ละเ าไปย อํานาจนี ไ  ก บังคับบัญชาไ ทั งประเทศ อํานาจก
ได้ทั้งประเทศ อำนาจก็เลยกระจุกตัวอยู่กับชนชั้นนำเพียงไม่กี่กลุ่มที่ครอบครองทุนและทรัพยากร
เลยกระจุกตัวอยูกับชนชั นนําเพียงไมกี่กลุมที่ครอบครองทุน ละทรัพยากรเอาไว การรวมศูนยอํานาจนี ก ทําใ 
เอาไว้ การรวมศูนย์อำนาจนี้ก็ทำให้การดูแลทุกข์สุขของประชาชนไม่มีประสิทธิภาพ และเต็มไป
การ ู ลทุก สุ องประชาชนไมมีประสิทธิภาพ ละเต มไป วยการคอรัปชั่น การ ูก า อํานาจไวที่สวนกลาง
ด้วยการคอรัปชั่น การผูกขาดอำนาจไว้ที่ส่วนกลาง ซึ่งกลุ่มทุนใหญ่หรือแม้แต่ทุนข้ามชาติ
่งกลุมทุนใ ญ รือ ม ตทุน ามชาติตางเ าไปคุมสภาพอํานาจรัฐไว การพั นาที่ านมาจ งมุง ตความ
ต่างเข้าไปคุมสภาพอำนาจรัฐไว้ การพัฒนาที่ผ่านมาจึงมุ่งแต่ความเจริญเติบโตในภาคเศรษฐกิจ
เจริญเติบ ตในภาคเศร ฐกิจ มีการใชทรัพยากรอยางไมมี อบเ ตจํากั ออกก มายมาเอื อประ ยชนกับทุน
มีการใช้ทรัพยากรอย่างไม่มีขอบเขตจำกัด ออกกฎหมายมาเอื้อประโยชน์กับทุน จนส่งผลกระทบ
จนสง ลกระทบกับประชาชนในชุมชนทอง ิ่นที่ ํารงชีวิตอยูบนฐานทรัพยากร
กับประชาชนในชุมชนท้องถิ่นที่ดำรงชีวิตอยู่บนฐานทรัพยากร

เหตุของปัญหา คือ “การรวมศูนย์อำนาจ และการจัดสรรทรัพยากรที่ไม่เป็นธรรม”
2
ทำอย่างไรจะกลับมาสู่ท้องถิ่นนิยม ท้องถิ่นจัดการตัวเอง เพราะท้องถิ่นแต่ละที่มีต้นทุน

มีอัตลักษณ์ มีวัฒนธรรมของตนเอง
เ ตุ องปญ า คือ การรวมศูนยอํานาจ และการจัดสรรทรัพยากรที่ไม ป นธรรม ทําอยางไรจะ
กลับมาสูทอง ิ่นนิยม ทอง ิ่นจั การตัวเอง เพราะทอง ิ่น ตละที่มีตนทุน มีอัตลัก  มีวั นธรรม องตนเอง
หลุมดำแห่งศูนย์กลางอำนาจ
หลุมดําแหงศูนยกลางอํานาจ

ครงสรางการบริ ารประเทศ องประเทศตาง เกือบทั่ว ลก สวนกลางทํา นาที่สนับสนุน ตรวจสอบ กํากับ
โครงสร้างการบริหารประเทศของประเทศต่างๆ เกือบทั่วโลก ส่วนกลางทำหน้าที่สนับสนุน
การบริ ารงานทอง ิ่นเทานั นเอง ต องประเทศไทยสวนกลางกลับ ู อํานาจ การตั สินใจ งบประมา
ตรวจสอบ กำกับการบริหารงานท้องถิ่นเท่านั้นเอง แต่ของประเทศไทยส่วนกลางกลับดูดอำนาจ
ทรัพยากร บุคลากร ความเจริญไปไวที่สวนกลางทั ง ม ละกํา น ก ระเบียบ อบังคับ ตาง มาครอบ
การตัดสินใจ งบประมาณ ทรัพยากร บุคลากร ความเจริญไปไว้ที่ส่วนกลางทั้งหมด และกำหนด
ทอง ิ่น สวนกลางจ งกลายเป น หลุมดําแหงอํานาจ
กฎระเบียบ ข้อบังคับ ต่างๆ มาครอบท้องถิ่น ส่วนกลางจึงกลายเป็น “หลุมดำแห่งอำนาจ”

การประชุมกลุ่มย่อยที่ 6
การรวมศูนยอํานาจ คือ ลุม ํา งอํานาจ ความเป นทอง ิ่น ูก ู ไป ย ลุม ํา งศูนยกลางอํานาจ

ส าปตยกรรม วั นธรรมทอง ิ่น ความ ลาก ลายทางชาติพันธุ ายไป ม วยการ ูกบังคับ ตการจั การ
ตนเอง กไ ปญ าชุมชนทอง ิ่น องตนเอง วยความรวมมือรวมใจกัน ายไป ระบบเ มือง าย ายไป
สมัยพญาเม งรายไ สงอาย าเ ามาเป นไสศ กในเมือง ริภุญไชย วยตํา นง กเ มือง ก าย เพราะ
บทบาทนี เป น ัวใจควบคุมการใชทรัพยากรน ํา ่งมีความสําคัญอันยิ่งยว จนสามาร ลมพญายีบาลงไ  มเวลา

จะ านมา , กวาป ลว ตเรื่องการ ูก ยงชิงทรัพยากรยังคงเป นเรื่องที่ย่ํา ําที่ทุกกาลเวลา ความ ั ยง
เกิ นจากการรวมศูนยกลาง งอํานาจ อัตลัก  องเรา ทบจะเสียไป ม สิ น ตอนนี เ ลือเพียง ตเปลือก
เพียง ตกระพี ่งมี ชวใ  ื อใ ชมใน รง รม รือในนิทรรศการ ตความเป นจริงในวิ ีชีวิต ั งเ ิม ายไป อัน
เป น ลพวงจากการรวมศูนยอํานาจ

ตัวอยางเชน เมืองลําพูนมีอายุ , 5 ป มีวั จํานวน วั ไมนับสํานักสง  นับเฉพาะที่ ูกก มาย
ในเ ตเมืองมี ง 7 วั ตัวเมืองเป นยิ่งกวามร ก ลกเพราะมีอายุ ง , กวาป ตนาเสียใจอยางยิ่งลําพูน ูก
รัฐกํา น ใ เป นเมืองอุตสา กรรม สวนจัง วั เชียงใ มในเ ตคูเมืองมีวั มากกวา วั นักทองเที่ยว

3