Page 218 - kpi17073

เพิ่มดุลอำนาจระหว่าง ‘นักการเมือง’

และ ‘พรรคการเมือง’:
เพิ่มประสิทธิภาพในการทำหน้าที่ “ผู้แทนราษฎร” 1

ดร.อรรถสิทธิ์ พานแก้ว*

บทนำ

ตัวเลขการออกไปใช้สิทธิการเลือกตั้งทั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในวันที่

2 กุมภาพันธ์ 2557 ที่ผ่านมามีสถิติเพียงร้อยละ 47.72 นับเป็นสถิติที่ต่ำที่สุด
นับตั้งแต่มีการเลือกตั้งหลังการมีประชาธิปไตยแบบครึ่งใบในประเทศไทย
(ดูแผนภูมิที่ 1) และเป็นสถิติที่ดิ่งตัวลงมาหลังจากการเพิ่มขึ้นใน 10 ปีที่ผ่านมา

ถือได้ว่าเป็นตัวบ่งชี้อย่างหนึ่งในหลายๆ อย่างของตัวบ่งชี้แห่งปัญหาวิกฤติ
การเมืองไทยที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นมา เพราะการปฏิเสธการใช้สิทธิการมีส่วนร่วมใน

ทางการเมืองในระบอบของประชาธิปไตยด้วยการเลือกตั้งได้บ่งบอกถึงอาการ
“เบื่อการเมือง” (Political Apathy) ที่เกิดขึ้นกับพลเมืองส่วนหนึ่งของประเทศ
ไทย ซึ่งอาการดังกล่าวเป็นหนึ่งในสามของอาการเบื่อการเมืองนั่นคือ หนึ่ง การ

กลัวว่าจะเกิดสิ่งหรือเหตุการณ์อันไม่พึงปรารถนาจากการเข้าไปมีส่วนร่วม
ทางการเมือง สอง การไม่เห็นค่าของการไปมีส่วนร่วม และ สาม การไม่อยากมี

ส่วนร่วมไปเสียเฉยๆ ซึ่งการออกไปใช้สิทธิเลือกตั้งที่มีสถิติต่ำนี้จัดได้ว่าเป็น
อาการการเบื่อการเมืองแบบที่สอง (อรรถสิทธิ์ พานแก้ว, 2556)

* คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

1 บทความนี้ปรับทอนจาก รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่อง “เพิ่มดุลอำนาจระหว่าง
‘นักการเมือง’ และ ‘พรรคการเมือง’: เพิ่มประสิทธิภาพในการทำหน้าที่ “ผู้แทนราษฎร”” (ใน
โครงการสู่ศตวรรษที่เก้า ก้าวใหม่ของประชาธิปไตยไทย) ผู้เขียนขอขอบคุณวิทยาลัยการเมือง
การปกครอง สถาบันพระปกเกล้า สำหรับทุนสนับสนุนงานวิจัยนี้