Page 59 - kpi16531
P. 59
2 นวัตกรรมการพัฒนารายได้
ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
หลักเกณฑ์เดียวกัน แต่ในความเป็นจริงแล้วงบการเงินของท้องถิ่นทำให้เป็นปัจจุบันยาก
และต้องผ่านการตรวจสอบของสำนักงานคณะกรรมการการตรวจเงินแผ่นดินก่อน
ซึ่งเป็นขั้นตอนที่ใช้ระยะเวลานาน
= ขั้นตอนการดำเนินงานยุ่งยากซับซ้อน ขั้นตอนในการออกพันธบัตรมีความยุ่งยาก
ซับซ้อนมากกว่าการกู้เงิน และมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานมาก ทั้งค่าใช้จ่ายในการ
จ้างที่ปรึกษาทางด้านกฎหมาย และนายทะเบียน ซึ่งเป็นรายจ่ายที่เพิ่มขึ้นมากกว่า
การกู้ยืมเงินจากสถาบันการเงินตามปกติ
2. สมรรถนะขององค์การและเจ้าหน้าที่
= เจ้าหน้าที่ขาดความรู้ความเข้าใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดทำพันธบัตรเพราะถือ
เป็นเรื่องใหม่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย และต้องอาศัยความรู้และความ
เชี่ยวชาญเฉพาะด้านในการวางแผนการดำเนินงานต่างๆ จะสังเกตได้จาก กรณีของ
กรุงเทพมหานครนั้นจำเป็นที่จะต้องจ้างที่ปรึกษาเข้ามาดูแลและศึกษากระบวนการ
ทำงานต่างๆ เพราะเจ้าหน้าที่ขาดประสบการณ์ในเรื่องดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ความรู้ความสามารถในการวิเคราะห์ การวางแผน และการดำเนินการเกี่ยวกับการ
ออกพันธบัตรท้องถิ่น
3. เจตนารมณ์ทางการเมือง
= การกู้เงินมาดำเนินโครงการเพื่อสร้างคะแนนนิยม กล่าวคือ ผู้บริหารบางแห่งใช้
วิธีการกู้เงินมาดำเนินโครงการต่างๆ จำนวนมาก เพื่อสร้างคะแนนนิยมของตน
โดยละเลยถึงความสามารถในการชำระคืน และสถานะทางการคลังของท้องถิ่น ส่งผล
ให้เกิดผลผูกพันในระยะยาว
= ความสนใจของผู้บริหารท้องถิ่น จากการศึกษาวิจัยครั้งนี้ผลสำรวจเบื้องต้นพบว่า
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นส่วนใหญ่ (ทุกประเภท) ขาดความสนใจหรือไม่มีมี
แผนการในการกู้ยืมเงินและการจำหน่ายพันธบัตร กล่าวคือ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ส่วนจำนวนกว่า 490 แห่ง หรือร้อยละ 65.1 ไม่สนใจกู้ยืมเงินและจำหน่ายพันธบัตร
ในขณะที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวนเพียง 171 แห่ง หรือคิดเป็นร้อยละ
22.7 เท่านั้นที่สนใจกู้ยืมเงิน รวมทั้งมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพียง 5 แห่ง
เท่านั้นที่มีความสนใจในการจำหน่ายพันธบัตร
ข้อเสนอแนะการกู้ยืมและพันธบัตร
1. ข้อเสนอแนะเชิงหลักการ
= การกู้ยืมเงินควรพิจารณาจากความสามารถในการชำระคืนและความสามารถ
ทางการคลังมากกว่าจำกัดการกู้ยืมจากประเภทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
กล่าวคือ การอนุญาตให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกู้ยืมเงินควรพิจารณาจากความ
สามารถทางการคลัง และความสามารถในการบริหารหนี้มากกว่าจำกัดการกู้ยืมจาก
ประเภทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพราะฉะนั้นผู้วิจัยจึงมีข้อเสนอแนะเชิง