Page 133 - kpi16531

11 นวัตกรรมการพัฒนารายได้
ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

เทศบาลในจังหวัดออนตาริโอกำหนดอัตราค่าธรรมเนียมใบอนุญาตที่เกี่ยวกับการ
วางแผนและการพัฒนาเขตพื้นที่เมืองแตกต่างกันออกไป เทศบาลที่มีขนาดใหญ่และเป็นศูนย์กลาง

ความเจริญมักมีกิจกรรมที่เกี่ยวกับการวางแผนและการพัฒนาเขตพื้นที่เมืองค่อนข้างมาก รวมทั้งยัง
ทำการจัดเก็บค่าธรรมเนียมในอัตราที่สูงกว่าเทศบาลขนาดเล็ก ตัวอย่างอัตราค่าธรรมเนียมใบอนุญาต
เช่น ใบอนุญาตเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินมีอัตราค่าธรรมเนียมระหว่าง 250 – 4,470
ดอลลาร์ โดยอัตราค่าธรรมเนียมเฉลี่ยอยู่ที่ 1,000 ดอลลาร์, ใบอนุญาตเกี่ยวกับผังเมืองมีอัตรา

ค่าธรรมเนียมระหว่าง 200 - 1,750 ดอลลาร์ โดยอัตราค่าธรรมเนียมเฉลี่ยอยู่ที่ 800 ดอลลาร์,
ใบอนุญาตอื่นๆ มีอัตราค่าธรรมเนียมระหว่าง 100 – 5,000 ดอลลาร์ โดยอัตราค่าธรรมเนียมเฉลี่ย

อยู่ที่ 1,000 ดอลลาร์ และอัตราค่าธรรมเนียมใบอนุญาตเพื่อการก่อสร้างอาคารและสิ่งปลูกสร้าง
ซึ่งคำนวณครอบคลุมถึงค่าธรรมเนียมในการตรวจสอบการก่อสร้างให้เป็นไปตามแบบและมาตรฐาน
โดยอัตราค่าธรรมเนียมขึ้นอยู่กับขนาดของพื้นที่ในการก่อสร้างและระยะเวลาที่ต้องใช้ในการตรวจสอบ
พื้นที่ประมาณ 1,500 ตารางฟุต จัดเก็บค่าธรรมเนียมในอัตราระหว่าง 72 – 1,470 ดอลลาร์ โดย

อัตราค่าธรรมเนียมเฉลี่ยอยู่ที่ 734 ดอลลาร์ อย่างไรก็ตาม เทศบาลบางแห่งได้จัดเก็บค่าธรรมเนียม
ใบอนุญาตในอัตราคงเดิมต่อเนื่องเป็นระยะเวลาหลายปี ขณะที่ บางแห่งปรับปรุงอัตราค่าธรรมเนียม
เป็นประจำสม่ำเสมอ โดยพิจารณาให้มีอัตราใกล้เคียงกับเทศบาลอื่น หรือพิจารณาจากปัจจัยอื่นๆ

เช่น ระยะเวลาที่ใช้ในการตรวจสอบ และขนาดพื้นที่ที่ต้องตรวจสอบ เป็นต้น

2) ค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณะ (Public Prices)

เทศบาลในจังหวัดออนตาริโอจัดเก็บค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณะจากการ

บริการสาธารณะหลากหลายประเภท เช่น ค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณูปโภค (Charges for
Utilities) ค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณะทางด้านสันทนาการ (Recreation Fees) และ

ค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณะทางด้านการคมนาคมขนส่ง (transit and road pricing) เป็นต้น
ทั้งนี้การจัดเก็บค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณะมีวัตถุประสงค์สำคัญเพื่อให้เทศบาลมีรายได้
เพียงพอต่อการจัดบริการสาธารณะที่มีคุณภาพหรือเป็นไปตามมาตรฐาน และมีการบำรุงรักษา
การบริการสาธารณะให้คงคุณภาพอยู่เสมอ

2.1) ค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณูปโภค (Charges for Utilities) เช่น
ค่าธรรมเนียมการใช้น้ำ ค่าธรรมเนียมการใช้พลังงานน้ำ และค่าธรรมเนียมการใช้แก๊สสำหรับฮีตเตอร์
เป็นต้น โดยทั่วไปเทศบาลมักกำหนดอัตราค่าธรรมเนียมการใช้บริการสาธารณูปโภคจากการ

พิจารณาต้นทุนและทรัพยากรที่ใช้ในการดำเนินการทั้งหมด โดยกำหนดอัตราค่าธรรมเนียมเท่ากับ
ต้นทุนค่าใช้จ่ายต่อหน่วยการผลิต หรือในอัตราต่ำที่สุดที่เทศบาลสามารถนำมาใช้จัดให้บริการได้

อย่างมีคุณภาพ ปัจจุบัน ประชาชนในเขตพื้นที่จ่ายค่าธรรมเนียมการใช้น้ำตามปริมาณน้ำที่ใช้จริงตาม
ที่มิเตอร์ระบุ ในกรณีที่ไม่มีการติดตั้งมิเตอร์ เทศบาลมักประมาณการการใช้น้ำตามจำนวนห้องน้ำ
ในบ้าน/จำนวนอาคารหรือขนาดของอาคาร ขณะที่ ค่าธรรมเนียมการใช้น้ำสำหรับที่พักอาศัยและ
ภาคธุรกิจก็มีอัตราแตกต่างกัน สำหรับค่าธรรมเนียมการใช้พลังงานน้ำและแก๊สธรรมชาติ ประชาชน

จ่ายค่าธรรมเนียมการใช้ตามปริมาณที่ใช้จริงตามมิเตอร์เช่นเดียวกัน ซึ่งอัตราค่าธรรมเนียมแตกต่าง
กันออกไปตามช่วงเวลาการใช้ โดยอัตราค่าธรรมเนียมค่อนข้างสูงในช่วงเวลาที่มีผู้ใช้มาก ในทาง

กลับกันอัตราค่าธรรมเนียมลดต่ำลงในช่วงเวลาที่มีผู้ใช้น้อย