Page 412 - kpiebook67020
P. 412
411
นอกจากนี้ Banzhaf et al. ยังอ้างถึงการให้ความหมายของ Herculano and Pacheco
ที่ต่างออกไป ว่าความอยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อมเป็นกลไกทางเศรษฐกิจและสังคม
ซึ่งสังคมที่ไม่มีความเป็นธรรมใช้ในการแบ่งสรรทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
เพื่อการพัฒนา แต่ไปมีผลกับประชากรที่มีรายได้น้อย กลุ่มที่ถูกกีดกัน กลุ่มชนชาติพันธุ์
หรือกลุ่มชายขอบและกลุ่มเปราะบาง (Banzhaf et al., 2019, p.2)
ความยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อมสามารถแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะย่อย ได้แก่
ความยุติธรรมที่กระจาย (Distributive justice) ซึ่งเป็นการกระจายประโยชน์
หรือความอันตรายทางสิ่งแวดล้อม เช่น การก�าหนดพื้นที่อุตสาหกรรมปล่อยมลพิษ
การเข้าถึงโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะ การน�าทรัพยากรธรรมชาติมาใช้ประโยชน์ ฯลฯ
ประการต่อมา คือความยุติธรรมเชิงกระบวนการ (Procedural justice) เป็นการเปิด
โอกาสให้พลเมืองได้เข้าถึงข้อมูลและมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียม เช่น การมีส่วนร่วมเข้าถึง
ข้อมูลเกี่ยวกับสารพิษ การบังคับใช้กฎหมายเพื่อควบคุมคุณภาพสิ่งแวดล้อม ฯลฯ
สุดท้ายคือความยุติธรรมในเชิงการยอมรับ (Justice as recognition) เป็นการให้
ความเท่าเทียมกันในด้านสิ่งแวดล้อมโดยไม่เลือกปฏิบัติ ซึ่งความยุติธรรมเชิงการยอมรับนี้
เป็นความยุติธรรมที่ส่งเสริมต่อความยุติธรรมที่กระจายและความยุติธรรมเชิงกระบวนการ
หากกล่าวถึงมิติการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable development) ที่เป็น
วาระการพัฒนาซึ่งมวลมนุษยชาติต่างให้ความส�าคัญ ทั้งยังมีความสัมพันธ์กับ
ความยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อม ในมุมมองที่ว่าเป็นการประสานประโยชน์ทางทรัพยากร
ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของคนระหว่างรุ่น กับการให้ความยุติธรรมต่อคนที่ต้อง
รับภาระทางสิ่งแวดล้อมให้ได้รับผลประโยชน์ทางสิ่งแวดล้อมเท่าที่เขาควรจะได้
ดังนั้น ความยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวโยงกับการพัฒนาที่ยั่งยืนจึงแบ่งเป็น
สองประเภท ได้แก่ ความยุติธรรมระหว่างรุ่น (Inter-generation justice) อันเป็น
