Page 6 - kpiebook67014
P. 6

เป็นการศึกษาทุนทางวัฒนธรรมในมิติการท่องเที่ยวชุมชนและการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่จะสามารถพัฒนา
              เศรษฐกิจในพื้นที่ควบคู่ไปการเผยแพร่ทุนทางวัฒนธรรมที่มีไปสู่คนภายนอก

                     ส าหรับงานวิจัยชิ้นนี้ มีจุดมุ่งหมายหลักในการเสริมสร้างความมั่นคงทางสังคมโดยใช้ทุนทางวัฒนธรรมที่มี
              ในพื้นที่ โดยมีเทศบาลต าบลเชียงคาน อ าเภอเชียงคาน จังหวัดเลย เป็นพื้นที่กรณีศึกษาน าร่อง เนื่องจากเทศบาล
              ต าบลเชียงคานเป็นพื้นที่การพัฒนาเมืองที่มีขนาดเหมาะสม ระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจยังไม่มากเกินไปดังเช่น
              เมืองท่องเที่ยวขนาดใหญ่ อีกทั้งยังมีคุณลักษณะทางวัฒนธรรมที่ส าคัญ ได้แก่ มีพื้นที่ติดต่อกับเขตภูทอกและภู

              หมอน ซึ่งเป็นเขตพื้นที่ป่าสงวนและมีพื้นที่ติดกับแม่น้ าโขง มีสถานที่ส าคัญและประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ของพื้นที่
              อีกทั้งยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมอย่างมากทั้งในและต่างประเทศ (องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่
              พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, 2564)
                     เชียงคานเป็นพื้นที่ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาที่เชื่อมโยงกับวัฒนธรรมซึ่งมีการพัฒนาเปลี่ยนแปลงไป

              ตามเงื่อนไขทางสังคม การเมือง เศรษฐกิจและการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ โดยกระบวนการปรับเปลี่ยนพื้นที่สู่การ
              เป็นพื้นที่ท่องเที่ยวเชิงศิลปะและวัฒนธรรมเกิดจากกระแสของการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนและท้องถิ่น ซึ่งเชื่อ
              กันว่าจะสามารถสร้างความยั่งยืนให้กับแหล่งท่องเที่ยวได้ ภายใต้อัตลักษณ์ของพื้นที่ทางศิลปะและวัฒนธรรมเชียง
              คาน ที่มีประวัติศาสตร์เฉพาะชุมชน ภูมิทัศน์วัฒนธรรม ความโบราณของเรือนชายโขง ความเรียบง่ายและความ

              งดงามของวิถีชีวิตและพิธีกรรมที่สัมพันธ์กับศาสนาและความเชื่อ (ไทยโรจน์ พวงมณี, 2559) อย่างไรก็ตาม เมื่อ
              การท่องเที่ยวเชียงคานได้รับความนิยมมากขึ้น ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในชุมชน เกิดปรากฏการณ์ท าให้
              วัฒนธรรมท้องถิ่นให้เป็นสินค้าเพื่อการท่องเที่ยว (ณัฐพล มีแก้ว, 2555) ในขณะเดียวกันการเปลี่ยนวัฒนธรรมให้

              กลายเป็นสินค้ามีส่วนท าให้วัฒนธรรมไม่สามารถที่จะใช้กับชีวิตต่อไปได้อีก ท าให้วัฒนธรรมหมดพลังที่จะ
              เปลี่ยนแปลงอย่างสร้างสรรค์ต่อไป (นิธิ เอียวศรีวงศ์, 2536) ซึ่งลักษณะดังกล่าวของเทศบาลต าบลเชียงคาน มี
              ความท้าทายทางทุนวัฒนธรรมทั้ง 3 รูปแบบ ได้แก่ เป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในตัวคนหรือกลุ่มคน รูปลักษณ์และตัวตน กับ
              ความเป็นสถาบัน ว่ามีปัจจัยใดที่ควรให้ความส าคัญ และจะพัฒนาพื้นที่อย่างไรให้คงความมั่นคงทางสังคมตาม
              ระบอบประชาธิปไตยด้วย

                     การเสริมสร้างความมั่นคงทางสังคมโดยใช้ทุนทางวัฒนธรรมที่มีในพื้นที่เทศบาลต าบลเชียงคาน จึงเป็น
              แนวทางการใช้ทุนทางวัฒนธรรมที่มี ไปต่อยอดอย่างสร้างสรรค์ ภายใต้อัตลักษณ์ ส่งเสริมภูมิปัญญา ศิลปะ
              วัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมและจารีตประเพณีอันดีงามของคนในท้องถิ่น อันเป็นการสอดคล้องกับหลักสิทธิของ

              บุคคลและชุมชนตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันมาตรา 43 และให้การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และยั่งยืน
              ในพื้นที่เทศบาลต าบลเชียงคานด ารงอยู่ได้ภายใต้วัฒนธรรมท้องถิ่นที่มีพลวัต สร้างสรรค์และยั่งยืน และที่ส าคัญคือ
              เกิดจากการมีส่วนร่วมของประชาชนในพื้นที่ที่ค านึงถึงประโยชน์ที่จะเกิดขึ้น สอดรับกับความต้องการและสภาพ
              บริบทของพื้นที่อย่างแท้จริง อันเป็นวิถีการเสริมสร้างความมั่นคงของสังคมตามระบอบของประชาธิปไตย


              1.2 วัตถุประสงค์
                     1) เพื่อสร้างการมีส่วนร่วมในการเสริมสร้างความมั่นคงทางสังคมด้วยทุนทางวัฒนธรรม ของพื้นที่เทศบาล
              ต าบลเชียงคาน

                     2) เพื่อศึกษาแนวทางการเสริมสร้างความมั่นคงทางสังคมด้วยทุนทางวัฒนธรรม ของพื้นที่เทศบาลต าบล
              เชียงคาน
                     3) เพื่อศึกษาปัจจัยเกี่ยวกับทุนทางวัฒนธรรมที่มีประสิทธิผลต่อการเสริมสร้างความมั่นคงทางสังคม ของ
              พื้นที่เทศบาลต าบลเชียงคาน






                                                           - 3 -
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11