Page 31 - kpiebook66032
P. 31
เพื่อให้เกิดความร่วมมือและการสนับสนุนซึ่งกันและกันระหว่างภาคีเครือข่าย เครือข่ายเกิดจาก
การประสานเชื่อมโยงหรือการรวมตัวของกลุ่ม/องค์กรตั้งแต่ 2 กลุ่มขึ้นไปโดยมีองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นเป็นองค์กรริเริ่มหรือองค์กรหลักในเครือข่าย สมาชิกเครือข่ายมีความสัมพันธ์ในเชิง
แลกเปลี่ยนและประสานความร่วมมือกัน มีวัตถุประสงค์และแนวทางการดำเนินงานร่วมกัน
มีความเท่าเทียมกัน และมีอิสระในการดำเนินงานของตน ทั้งนี้การเสริมสร้างเครือข่ายในการ
ดำเนินงานช่วยให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงได้อย่าง
รวดเร็วเนื่องด้วยเหตุผลหลายประการ ได้แก่ ประการแรก เครือข่ายช่วยกำจัดจุดอ่อนของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จุดอ่อนแรกคือ การขาดอำนาจในการจัดการปัญหาหรือพัฒนา ท้องถิ่นในโลกยุควูก้า (VUCA WORLD)
พื้นที่อย่างบูรณาการ ถึงแม้ว่ามีการกำหนดอำนาจหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไว้
มากมายหลากหลาย แต่ในทางปฏิบัติหน้าที่ส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นการใช้อำนาจหน้าที่ร่วมกัน
หรือเชื่อมโยงกันระหว่างส่วนราชการทั้งส่วนกลางและส่วนภูมิภาค ดังนั้นองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นในฐานะตัวแสดงหนึ่งจำเป็นต้องเชื่อมโยงหรือแสวงหาความร่วมมือกับหน่วยงานอื่น
จุดอ่อนที่สองคือ ข้อจำกัดด้านงบประมาณและบุคลากร องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นหลายแห่ง
ยังคงมีข้อจำกัดด้านงบประมาณและบุคลากรในการดำเนินงาน ได้แก่ งบประมาณไม่เพียงพอ
บุคลากรไม่เพียงพอ และบุคลากรขาดความรู้ทักษะ การแสวงหาความร่วมมือกับเครือข่าย
ที่มีเป้าหมายในการดำเนินงานเดียวกันสามารถช่วยลดข้อจัดในเรื่องนี้ได้ และประการที่สอง
เครือข่ายเป็นพลังในการพัฒนาบริการสาธารณะ เพราะช่วยให้การจัดบริการสาธารณะเข้าถึง
ประชาชนกลุ่มเป้าหมายได้ทุกกลุ่มและทั่วถึงมากขึ้น และอาจสร้างสรรค์นวัตกรรม
ในการจัดบริการสาธารณะได้
แนวทางในการเสริมสร้างเครือข่ายมี ดังนี้
(1) การออกแบบเครือข่าย: การออกแบบเครือข่ายมีความสำคัญมากเพราะเป็น
จุดตั้งต้นที่สำคัญ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการกำหนดเป้าหมาย การเลือกหุ้นส่วนที่เหมาะสม การจัด ส่วนที่ 2 บริบทโลกยุควูก้า (VUCA World): ความท้าทายใหม่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ประเภทและเลือกใช้งานเครือข่ายให้เหมาะสม รวมทั้งการกำหนดผู้รับผิดชอบการบูรณาการ
เครือข่าย
(2) การบรูณาการเข้าด้วยกัน: หลังจากออกแบบแล้วเข้าสู่ช่วงการดำเนินการ
ประเด็นที่สำคัญ คือ การบูรณาการทุกภาคส่วนเข้าด้วยกัน การสร้างช่องทางสื่อสาร รวมทั้ง
การประสานกิจกรรมระหว่างผู้มีส่วนร่วมของเครือข่าย นอกจากนั้นยังจำเป็นต้องมีการจัดการ
ความสัมพันธ์ภายในเครือข่าย และการต้องคำนึงถึงการจัดการความแตกต่างทางด้านค่านิยม
และวัฒนธรรมที่แตกต่างกันระหว่ากลุ่ม/องค์กรในเครือข่าย
สถาบันพระปกเกล้า 2
