Page 280 - kpiebook66030
P. 280

สรุปการประชุมวิชาการ
     2 0 สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 24
       ความท้าทายของความมั่นคงใหม่กับประชาธิปไตย


           กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนเท่านั้น ซึ่งสามารถแบ่งได้ตามขนาด เช่น PM10 คืออนุภาค
           ที่สูดดมได้ มีเส้นผ่านศูนย์กลางโดยทั่วไปหรือเล็กกว่า 10 ไมโครเมตร และ PM2.5 คือ
           อนุภาคที่สูดดมได้ มีเส้นผ่านศูนย์กลางโดยทั่วไปหรือเล็กกว่า 2.5 ไมโครเมตร ซึ่งมีขนาดเล็ก
           กว่าเส้นผมมนุษย์ 30 เท่า (EPA, 2019)


                 องค์การอนามัยโลกกำหนดค่ามาตรฐานของ PM2.5 ด้วย 2 มาตรฐานหลัก คือ

                                                                                3
                 1.  มาตรฐาน PM2.5 เฉลี่ยราย 24 ชั่วโมงต้องไม่เกิน 25 µg/m  (ต้องไม่เกิน
           ค่ามาตรฐานนี้ ไม่มากกว่า 3 วันต่อปี) ซึ่งเป็นค่าบ่งชี้อันตรายในลักษณะกึ่งเฉียบพลัน คือเมื่อ

           ได้รับสารอันตรายแล้ว จะเกิดผลเสียต่อร่างกายทันที

                 2.  มาตรฐาน PM2.5 เฉลี่ยรายปีต้องไม่เกิน 10 µg/m  ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้อันตราย
                                                                      3
           ในลักษณะที่ต้องได้รับสารติดต่อกันเป็นเวลานาน หลายสิบปี จึงจะเกิดผลเสียต่อสุขภาพและ
           เกิดเป็นโรคเรื้อรัง (WHO, 2021; ชลทิศ อุไรฤกษ์กุล, 2562)



           วรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง

                 งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับมลพิษทางอากาศจากองค์ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และ

           วิศวกรรมศาสตร์ให้ความสำคัญกับการตรวจวัดค่ามาตรฐาน เพื่อความสมดุลในระบบ
           ชั้นบรรยากาศโลก โดยพบว่า PM2.5 ส่งผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อสภาพภูมิอากาศ
           การกระจายและการดูดซับรังสีจากดวงอาทิตย์ในบรรยากาศโลกและการเปลี่ยนแปลงทาง
           ภูมิอากาศโลก (Climate change) การศึกษาของ Hu และ Liu พบว่า ความเข้มข้นของ

           PM2.5 ลดพลังงานแสงอาทิตย์ที่ส่องมายังพื้นผิวโลก ส่งผลให้อุณหภูมิพื้นดินลดลงแต่อุณหภูมิ
           ในชั้นบรรยากาศสูงขึ้น มีผลต่อการก่อตัวของเมฆ ปริมาณน้ำฝน และการเปลี่ยนแปลงสภาพ
           ภูมิอากาศ  (Hu & Liu, 2017) หากมี PM2.5 มากเกินไปจะทำให้ฝนตกน้อยลง (Liu et al.,
           2020) และฝนมีความเป็นกรดมากขึ้น เช่น การศึกษาของ Li and Zhang (2013)

           พบว่า PM2.5 ในเมืองซีอานมีสภาพเป็นกรดซึ่งสอดคล้องกับค่า pH ของฝนที่ตกในเมืองนี้
           ในปี ค.ศ.  2011 (Li & Zhang, 2013)

                 การวิจัยด้านสาธารณสุขเน้นผลกระทบของมลพิษต่อคุณภาพชีวิตของประชากร
           โดยพบว่า PM2.5 เป็นต้นเหตุสำคัญของโรคหัวใจและหลอดเลือด โรคระบบทางเดินหายใจ

           โรคปอด โรคหอบหืด โรคมะเร็ง และโรคอื่น ๆ เช่น โรคกระดูกพรุน (Prada et al., 2017)
    บทความที่ผ่านการพิจารณา   ซึมเศร้า และความผิดปกติทางจิต (Carrington, 2020; Jia et al., 2018) ที่สำคัญคือ มลพิษ
           คุณภาพอากาศยังส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิต อารมณ์หดหู่ง่าย ควบคุมอารมณ์ยาก มีอาการ


           ทางอากาศมีผลต่ออายุขัยและการตายของมนุษย์ กล่าวคือ หาก PM2.5 เพิ่งขึ้นทุก ๆ

           10 µg/m  จะทำให้ชีวิตขัยของมนุษย์ลดลงโดยเฉลี่ย  0.98 ปี และหากมีมลพิษทางอากาศ
                   3
   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284   285