Page 113 - kpiebook66025
P. 113
113
กฎหมายดังกล่าวอาจท�าให้ผู้หญิงกลายเป็นเครื่องบ�าบัดความใคร่ อีกทั้งยังอธิบาย
เพิ่มเติมว่า ผู้ที่เสนอร่างกฎหมายดังกล่าวมีเป้าประสงค์เพื่อต้องการให้อุตสาหกรรม
โป๊เปลือยถูกกฎหมายในอินโดนีเซียเท่านั้น โดยไม่ได้ค�านึงถึงผลเสียอื่น ๆ ตามมา
ถึงกระนั้นก็มีกลุ่มทางการเมืองอย่าง PKS และ PPP ที่กระตือรือร้นในการ
เสนอร่างกฎหมายดังกล่าว โดยหยิบยกเหตุผลว่าจะเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุ
อาชญากรรมทางเพศเกิดขึ้น การอภิปรายของ 2 กลุ่มการเมืองดังกล่าวได้กลายเป็น
ประเด็นที่สาธารณชนให้ความสนใจ อีกทั้งความคิดเห็นได้พ้องกับความคิดเห็นของ
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและคณะรัฐมนตรีที่สนับสนุนร่างกฎหมายดังกล่าว โดยมองว่า
การแสดงออกทางเพศที่ระบุในร่างกฎหมายเป็นการแสดงออกถึงความรัก ยกเว้น
บางเรื่องที่ไม่เห็นด้วย เช่น การสวมใส่เสื้อผ้ารัดรูป การเต้นที่สื่อถึงความต้องการ
ทางเพศและอื่น ๆ โดยเหมารวมถึงกิจกรรมทางเพศที่ละเมิดสิทธิบุคคลอื่น หลังจาก
ร่างกฎหมายถูกหยิบยกมาอภิปรายอีกครั้งในรัฐสภาโดยกลุ่มการเมืองในรัฐสภาท�าให้ต้อง
มีการถกเถียงและกลับมาทบทวนถึงร่างกฎหมายดังกล่าวอีกครั้ง จนน�าไปสู่การปรับแก้
ร่างกฎหมายเพื่อไม่ให้เป็นการจ�ากัดสิทธิเสรีภาพและไม่ละเมิดความเป็นส่วนตัวของ
บุคคลอื่น ที่ส�าคัญต้องไม่ท�าลายจารีตวัฒนธรรมอันดีงามของสังคมอินโดนีเซีย การแสดง
ความคิดเห็นต่อประเด็นกฎหมายโป้เปลือยของกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาถือเป็นการ
ท�าหน้าที่กลุ่มการเมืองในรัฐสภาที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลต่อการอภิปรายและ
การแสดงความคิดเห็น จนน�าไปสู่การแก้ไขปรับปรุงร่างกฎหมายให้เหมาะสมกับบริบท
สังคมอินโดนีเซีย จนในที่สุดกฎหมายได้ประกาศใช้ในเดือนตุลาคมปี 2008 73
จากกรณีตัวอย่างข้างต้นเป็นสิ่งที่ยืนยันถึงประสิทธิภาพการท�างานของกลุ่ม
ทางการเมืองในรัฐสภาได้ชัดเจนว่าสมาชิกของแต่ละกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภามีจุดยืน
ชัดเจนในการยอมรับหรือไม่เห็นด้วยต่อนโยบายของรัฐในประเด็นที่จะขับเคลื่อน
เป็นเรื่องสาธารณะหรือการเสนอร่างกฎหมายฉบับต่าง ๆ ที่ส่งผลกระทบต่อสังคมโดยรวม
อย่างไรก็ตามจะเห็นได้ว่ากลไกในการปรึกษาหารือระหว่างสมาชิกพรรคการเมืองและ
สมาชิกกลุ่มทางการเมืองไม่ชัดเจนและไม่สม�่าเสมอ เห็นได้จากการที่สมาชิกของแต่ละ
กลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาได้แสดงความคิดเห็นในการประชุมรัฐสภา โดยปราศจาก
73 Stephen Sherlock in Aspinall, E. & Mietznex, M., “People’s Forum or Chamber of
Cronies? : The Parliament in Indonesia’s Decade of Democracy,” pp. 14 - 15.
