Page 131 - kpiebook65072
P. 131
130 บทบัญญัติทางกฎหมาย เพื่อการป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำาให้บุคคลสูญหาย
ในการดำาเนินมาตรการต่าง ๆ เพื่อป้องกันมิให้เกิดการกระทำาความผิด
ตามอนุสัญญาในเขตอำานาจของรัฐนั้น อนุสัญญามิได้กำาหนดชัดเจนว่ามาตรการ
เช่นว่าคืออะไร โดยให้ถือเป็นดุลพินิจของรัฐภาคีแต่ละรัฐในการที่จะกำาหนด
ได้เอง อย่างไรก็ดี อนุสัญญาได้กำาหนดคุณลักษณะของมาตรการเช่นว่า
237
เพื่อเป็นแนวทางให้แก่รัฐภาคี โดยอนุสัญญา CAT กำาหนดว่ามาตรการป้องกันนั้น
จะต้องมีประสิทธิผล (Effective) ในการป้องกัน ดังนั้น หากมาตรการของรัฐ
เป็นเพียงการออกนโยบายสั่งห้ามเจ้าหน้าที่ของรัฐมิให้กระทำาการทรมานเท่านั้น
มาตรการเช่นนี้ยังถือว่าไม่เพียงพอที่จะป้องกัน เพราะการสั่งห้ามเพียงอย่างเดียว
ยังไม่สามารถประกันได้อย่างเต็มที่และมีประสิทธิผลว่าการทรมานนั้น
238
จะไม่เกิดขึ้นจริงในทางปฏิบัติ ในขณะที่อนุสัญญา CED กำาหนดคุณลักษณะ
ของมาตรการป้องกันแตกต่างไปจากอนุสัญญา CAT กล่าวคือ ใช้คำาว่า
มาตรการที่เหมาะสม (Appropriate) แทน อย่างไรก็ดี แม้การใช้คำาจะต่างกัน
แต่ก็ได้มีความเห็นว่า คำาว่ามาตรการที่เหมาะสมตามที่อนุสัญญา CED ใช้นั้น
แท้จริงแล้วหมายถึง หน้าที่ของรัฐภาคีในการดำาเนินมาตรการที่มีประสิทธิผล
239
เพื่อที่จะดำาเนินคดีต่อผู้กระทำาผิดนั่นเอง จึงอาจสรุปได้ว่าอนุสัญญาทั้ง 2 ฉบับ
กำาหนดคุณลักษณะของมาตรการป้องกันในทิศทางเดียวกัน
นอกจากนี้ พันธกรณีในเรื่องนี้ไม่ได้กำาหนดว่ารัฐภาคีจะต้องประกันว่า
จะไม่เกิดการกระทำาผิดใด ๆ เลยในเขตอำานาจของตน แต่ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว
ข้างต้น รัฐภาคีจะมีความรับผิดหากพิสูจน์ได้ว่ารัฐล้มเหลวหรือบกพร่อง
240
241
ในการป้องกันมิให้เกิดการกระทำาความผิดตามอนุสัญญาในเขตอำานาจของรัฐ
ไม่ว่าการกระทำานั้นจะได้กระทำาโดยเจ้าพนักงานของรัฐ เอกชนที่มีความเกี่ยวข้อง
237 Supra Note 141, CAT Handbook, p. 123.
238 Ibid, p. 123.
239 Supra Note 15, p. 201.
240 โปรดดูหัวข้อ 2.1.1.2.
241 Supra Note 141, CAT Handbook, p. 123.
inside_ .indd 130 14/9/2565 11:15:04
