Page 34 - kpiebook65071
P. 34
33
บทที่ 2
แนวคิดและทฤษฎี
ที่เกี่ยวข้อง
แม้จะยังไม่มีนิยามที่ได้รับการยอมรับเป็นการทั่วไป
“สิทธิที่จะถูกลืม” สามารถถูกนิยามว่าหมายถึง สิทธิของปัจเจกบุคคล
ที่จะลบ จำากัด หรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลในอดีต (Past Records) ซึ่งอาจส่งผล
ให้เกิดความเข้าใจผิด มีความคลาดเคลื่อนในเชิงเวลา กวนใจ หรือมีข้อมูล
8
ที่ไม่เกี่ยวกับตัวปัจเจกบุคคล เมื่อข้อมูลนั้นหมดความจำาเป็นหรือปราศจาก
9
ฐานทางกฎหมายที่จะรองรับการประมวลผลข้อมูลนั้นอีกต่อไป สิทธินี้
ไม่ได้รับรองให้ปัจเจกบุคคล “แก้ไข” อดีตของตน แต่เป็นการให้ปัจเจกบุคคล
สามารถ “ควบคุม (Control)” ข้อมูลส่วนบุคคลของตนได้ตามเงื่อนไข
8 Michael J. Kelly and David Satola, ‘The Right to be Forgotten’ (2017)
University of Illinois Law Review 1, p. 3.
9 Cécile de Terwangne, ‘The Right to be Forgotten and the Informational
Autonomy in the Digital Environment’ (EU Commission, 2013) <file :///C :/Us-
ers/admin/Downloads/jrc86750_cecile_fv.pdf> accessed 2 October 2021, p. 2.
