Page 183 - kpiebook65071

182 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

ตัวบุคคลที่เป็นเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลได้ตามมาตรา 33 ของพระราชบัญญัติ

คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 แล้ว หากผู้ให้บริการดำาเนินการเพียง
ลบ Link ในหน้าแสดงผลโดยไม่ได้ลบข้อมูลส่วนบุคคลที่ครอบครอง โดยผู้ควบคุม
ข้อมูลส่วนบุคคลอื่นจะถือว่าเป็นการปฏิบัติหน้าที่โดยชอบด้วยกฎหมาย

แล้วหรือไม่ หากถือว่ายังไม่ได้ปฏิบัติตามกฎหมายตามที่พระราชบัญญัติ
คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 กำาหนด ผู้ให้บริการสืบค้นข้อมูลออนไลน์

ซึ่งเป็นผู้ควบคุมข้อมูลอาจมีความเสี่ยงที่จะต้องรับผิดทางแพ่ง ชดใช้ค่าสินไหม
ทดแทนเพื่อการนั้นแก่เจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลในกรณีที่เกิดความเสียหาย
ต่อเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลได้ 279

ส่วนมาตรา 37 (3) ของพระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล
พ.ศ. 2562 ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลมีหน้าที่ดำาเนินการ “ลบหรือทำาลาย

ข้อมูลส่วนบุคคล” ในทำานองเดียวกับปัญหาของมาตรา 33 บทบัญญัตินี้
ก็ไม่ได้ปรากฏถ้อยคำาว่า “สิทธิที่จะถูกลืม” ในตัวบทกฎหมาย โดยบัญญัติ
เพียงตัวอย่างของสิทธิที่จะถูกลืม คือ “การลบ ทำาลายข้อมูลส่วนบุคคล” เท่านั้น

หากผู้ให้บริการสืบค้นข้อมูลออนไลน์ดำาเนินการเพียงลบ Link ในหน้าแสดงผล
โดยไม่ได้ลบข้อมูลส่วนบุคคลที่ครอบครองโดยผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลอื่น

จะถือว่าเป็นการปฏิบัติหน้าที่โดยชอบด้วยกฎหมายแล้วหรือไม่ หากผู้ควบคุม
ข้อมูลส่วนบุคคลผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามมาตรา 37 ของพระราชบัญญัติ
คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 ต้องระวางโทษปรับทางปกครองไม่เกิน

สามล้านบาท 280

279 พระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562, มาตรา 77.
280 Ibid, มาตรา 83.