Page 179 - kpiebook65071
P. 179
178 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
HK PDPO 1996 ของฮ่องกงก็บัญญัติไว้ในทำานองเดียวกัน ให้
‘Data User’ ที่หมายความรวมถึงหน่วยงานของรัฐ มีหน้าที่ต้องลบข้อมูล
ส่วนบุคคลของปัจเจกบุคคลออกเมื่อสิ้นระยะเวลาที่ควรจำาต้องเก็บรักษา
ข้อมูลไว้ และตาม AUS PA 1988 ก็ได้บัญญัติไว้อย่างชัดเจนว่า ‘Agency’
ซึ่งหมายความถึง รัฐมนตรี กระทรวง และหน่วยงานรัฐบางประเภทที่มี
ฐานะเป็นผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลต้องดำาเนินการตามสมควรทุกประการ
เพื่อทำาการลบข้อมูลส่วนบุคคลออกเมื่อไม่มีความจำาเป็นต่อวัตถุประสงค์
ในการเก็บรวบรวมข้อมูลนั้นอีก 271
4.3 การบัญญัติถึงเนื้อหาการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืม
การศึกษาตัวบทกฎหมาย แนวปฏิบัติ คำาวินิจฉัยของหน่วยงานของรัฐ
และคำาพิพากษาของศาลในต่างประเทศทำาให้เห็นว่ากฎหมายจำาเป็นที่จะต้อง
ระบุถึงรายละเอียดเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมโดยมีประเด็นที่ต้อง
พิจารณาความครอบคลุมของกฎหมายในประเด็น ได้แก่
(4.3.1) การร้องขอผู้ทรงสิทธิและหน้าที่ดำาเนินการโดยผู้มีหน้าที่
คุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืม
(4.3.2) ข้อจำากัดการคุ้มครองจากการไม่มีคำาว่าสิทธิที่จะถูกลืม
(4.3.3) การลบหรือทำาลายข้อมูลเมื่อข้อมูลส่วนบุคคลหมด
ความจำาเป็นที่จะต้องถูกประมวลผลตามวัตถุประสงค์
(4.3.4) การกำาหนดรายละเอียดเกี่ยวกับการลบทำาลายและทำาให้
ข้อมูลส่วนบุคคลเป็นข้อมูลที่ไม่สามารถระบุตัวบุคคล
ที่เป็นเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลได้ และ
(4.3.5) การบัญญัติถึงข้อจำากัดการใช้สิทธิที่จะถูกลืม
271 โปรดดู ข้อเปรียบเทียบ เรื่อง ผู้มีหน้าที่คุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมในเอกสารหมายเลข 2
ของภาคผนวก
