Page 175 - kpiebook65071
P. 175
174 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ฐานทางกฎหมายในการคงผลการค้นหาของบุคคลดังกล่าวนี้
อาจมีความแตกต่างกันและต้องพิจารณาเป็นรายกรณี จากกรณี David Webb
Case กระทรวงยุติธรรมยังคงมีเหตุผลที่จะแสดงคำาพิพากษาซึ่งมีข้อมูล
ส่วนบุคคลของปัจเจกบุคคลตราบเท่าที่มีความจำาเป็นในการใช้ข้อมูลนี้
เพื่อประโยชน์ในการอ้างอิงและเพื่อประโยชน์สาธารณะ ในขณะที่ David Webb
ไม่อาจอ้างอิงเหตุผลเช่นเดียวกับการกระทรวงยุติธรรมได้ เนื่องจากเว็บไซต์นี้
มีวัตถุประสงค์เพียงการให้ข้อมูลทั่วไปแก่สาธารณะ ในทำานองเดียวกัน
ผลการค้นหาของ Google ซึ่งนำาผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตไปยังเว็บไซต์ของ
David Webb ก็ไม่อาจอ้างเหตุผลที่กระทรวงยุติธรรมอ้างได้เช่นกัน
หากพิจารณาจากมุมมองของ “ตัวบทกฎหมาย” การกำาหนด
หน้าที่ให้กับ “ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคล” (หรือถ้อยคำาอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็น
ผู้ใช้ข้อมูลหรือผู้ประกอบธุรกิจที่ประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคล) ไม่ได้ก่อปัญหา
ว่าผู้มีอำานาจตัดสินใจในการประมวลผลข้อมูลบางรายจะไม่อยู่ในคำานิยาม
ไม่ว่าจะเป็นสำานักพิมพ์หรือหน่วยงานรัฐซึ่งเป็นผู้เผยแพร่ข้อมูลส่วนบุคคล
ตั้งแต่แรก ผู้ให้บริการเว็บไซต์หรือผู้ให้บริการสืบค้นข้อมูลส่วนบุคคลล้วนมี
สถานะเป็นผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคล หากปรากฏข้อเท็จจริงว่ามีอำานาจตัดสินใจ
ว่าจะประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคลในลักษณะใด
4.2.1.2 ผู้ให้บริการระบบสืบค้นออนไลน์ซึ่งตั้งอยู่
ต่างประเทศ
ข้อจำากัดในการกำาหนดหน้าที่แก่ผู้ให้บริการระบบสืบค้นข้อมูล
ออนไลน์ เช่น Google นั้นไม่เกิดตัวบทกฎหมายที่กำาหนดหน้าที่ แต่เป็น
ข้อจำากัดของการที่กฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลในประเทศหนึ่ง
ย่อมไม่มีผลบังคับถึงบุคคลซึ่งทำาการประมวลผลข้อมูลจากต่างประเทศ
