Page 141 - kpiebook65071

140 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

2. เมื่อหน่วยงานที่มิใช่รัฐได้ยุติกิจการหรือเลิกกิจการโดยไม่มี

องค์กรอื่นรับดำาเนินกิจการต่อ หรือองค์กรนอกภาครัฐนั้น
ได้เปลี่ยนแปลงขอบเขตการดำาเนินธุรกิจ โดยทำาให้เกิด
วัตถุประสงค์ในการเก็บรวบรวมข้อมูลส่วนบุคคลนั้นไม่อาจ

ใช้บังคับได้อีกต่อไป

3. เมื่อวัตถุประสงค์เฉพาะนั้นได้บรรลุวัตถุประสงค์แล้ว และ
ทำาให้ไม่มีความจำาเป็นในการประมวลผลและใช้ข้อมูล
ส่วนบุคคลนั้นอีกต่อไป หรือ

4. เมื่อมีเหตุอื่นใดในลักษณะที่วัตถุประสงค์เฉพาะนั้นไม่สามารถ
ทำาให้บรรลุวัตถุประสงค์ได้อย่างชัดเจนหรือไม่มีวัตถุประสงค์นั้น

อยู่อีกต่อไป

ดังนั้น เมื่อเกิดกรณีตามข้อหนึ่งข้อใดข้างต้นจึงเท่ากับว่าวัตถุประสงค์

เฉพาะของการเก็บรวบรวมข้อมูลส่วนบุคคลนั้นไม่มีอยู่อีกต่อไป ที่บัญญัติ
ในมาตรา 11 วรรคสามแห่ง TW PDPA 2015 จึงส่งผลให้เจ้าของข้อมูล
ส่วนบุคคลอาจใช้สิทธิขอให้ลบข้อมูลส่วนบุคคลนั้น ๆ ของตนต่อผู้ที่ทำาหน้าที่

เป็นผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลได้

(2) ความจ�าเป็นต่อการปฏิบัติหน้าที่ราชการหรือทางธุรกิจ

TW PDPA Enforcement Rules ยังได้ให้นิยามของคำาว่า
“ความจำาเป็นต่อการปฏิบัติหน้าที่ราชการหรือทางธุรกิจ (Necessity for

the Performance of an Official or Business Duty)” ตามที่บัญญัติไว้ใน
มาตรา 3 วรรคสามของ TW PDPA 2015 ซึ่งมีลักษณะเป็นการขยายความ
ข้อยกเว้นของการปฏิบัติตามคำาร้องขอใช้สิทธิลบข้อมูลส่วนบุคคล

ของเจ้าข้อมูลส่วนบุคคลไว้ดังนี้ 219

219 Ibid, Article 21.