Page 144 - kpiebook65071

143

ในคดีดังกล่าวนี้จึงเห็นได้ชัดว่า ความประสงค์ส่วนบุคคลนั้นได้ถูกจำากัดโดย

221
ประโยชน์สาธารณะเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ นอกจากนี้ยังพบข้อสังเกต
อีกว่า TW PDPA 2015 ไม่ได้ระบุชัดแจ้งถึงการถอนความยินยอมของเจ้าของ
ข้อมูลส่วนบุคคล ที่อาจใช้เป็นฐานทางกฎหมายในการที่จะสามารถร้องขอ

ให้ทำาการลบข้อมูลส่วนบุคคลได้

อย่างไรก็ตาม โจทก์ได้ใช้สิทธิให้มีการดำาเนินกระบวนการตีความ

รัฐธรรมนูญในกรณีดังกล่าวอีกด้วย โดยโจทก์ได้มีการตีความนำาเอาเรื่อง
สิทธิส่วนบุคคลที่ซึ่งเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานที่บัญญัติไว้ภายใต้รัฐธรรมนูญของ
ประเทศ ยกขึ้นเป็นข้อกล่าวอ้างว่าการริดรอนสิทธิของบุคคลในการร้องขอ

ให้ลบข้อมูลส่วนบุคคลนั้นมีค่าเท่ากับเป็นการบังคับให้เข้าร่วมการวิจัยและ
นำามาซึ่งการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลตามรัฐธรรมนูญ

จะเห็นได้ว่าการคุ้มครองสิทธิความเป็นส่วนตัวในมิติของสิทธิ
ที่จะถูกลืมของไต้หวันนี้ได้ถูกท้าทายโดยปัญหาการสร้างความสมดุลระหว่าง
ประโยชน์สาธารณะและความเป็นส่วนตัวเช่นเดียวกับกรณีศึกษาที่เกิดใน

สหภาพยุโรป เช่น คดี NT1 & NT2 v Google LLC ก็มีปัญหาที่ศาลจะต้อง
พิจารณาชั่งนำ้าหนักระหว่างการที่ข้อมูลยังคงถูกเข้าถึงได้โดยสาธารณะกับ

การคุ้มครองความเป็นส่วนตัวของบุคคล

3.6.2.2 Taiwan High Court 104 Shang Zi No. 389
(Civil Division)

กรอบทางกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมในไต้หวัน

ประสบปัญหาเกี่ยวกับการแสดงผลข้อมูลส่วนบุคคลจากระบบการค้นหา

221 Wen-Tsong Chiou, ‘Commentary on The Right to be Forgotten : Forget
about It? (Cons Judicial, July 2015) <https ://cons.j udicial. gov.tw/jcc/
Uploads/files.pdf> accessed 5 August 2021.