Page 147 - kpiebook65071

146 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

การที่กระทรวงยุติธรรมของไต้หวันออก TW PDPA Enforcement

Rules เพื่อขยายรายละเอียดเกี่ยวกับความหมายของถ้อยคำาต่าง ๆ ใน TW
PDPA 2015 ซึ่งรวมถึงรายละเอียดและลักษณะของคำาว่า “เมื่อวัตถุประสงค์
เฉพาะไม่มีอยู่อีกต่อไป” และ “ความจำาเป็นต่อการปฏิบัติหน้าที่ราชการหรือ

ทางธุรกิจ” ซึ่งเงื่อนไขสำาคัญในการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมตามกฎหมาย
แสดงให้เห็นว่าการออกกฎเกณฑ์เพื่อขยายรายละเอียดของกฎหมายแม่บท

(TW PDPA 2015) เป็นเรื่องที่มีความจำาเป็นเพื่อการคุ้มครองสิทธิในทางปฏิบัติ

ในขณะเดียวกันความท้าทายในการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืม
ซึ่งปรากฏในประเทศอื่น เช่น การชั่งนำ้าหนักระหว่างความสมดุลระหว่างประโยชน์

สาธารณะและความเป็นส่วนตัว (Supreme Administrative Court 106
Pan Zi No. 54) และขอบเขตการบังคับใช้กฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล

กับตัวผู้ให้บริการระบบสืบค้นออนไลน์ซึ่งตั้งอยู่ต่างประเทศ (Taiwan High
Court 104 Shang Zi No. 389 (Civil Division)) และการแสดงผลการค้นหา
ซึ่งอาจไม่ตกอยู่ในบังคับของกฎหมายของไต้หวัน (Taoyuan District Court

104 Su Zi No. 985 (Civil Division))

3.7 เขตปกครองพิเศษฮ่องกง

เขตปกครองพิเศษฮ่องกงได้ตรากฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครอง
ข้อมูลส่วนบุคคลเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2538 โดยเรียกกฎหมายฉบับดังกล่าวว่า

Personal Data (Privacy) Ordinance 1996 (“HK PDPO 1996”)
224
โดยที่ HK PDPO 1996 เป็นกฎหมายที่บังคับใช้กับทั้งภาครัฐและภาคเอกชน
ที่บัญญัติถึงข้อกำาหนดต่าง ๆ สำาหรับทั้งผู้ใช้ข้อมูลส่วนบุคคลและกำาหนดสิทธิ

ให้กับเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลด้วย สิทธิที่จะถูกลืมในฮ่องกงนั้นถูกพิจารณา

224 Personal Data (Privacy) Ordinance (Cap. 486).