Page 121 - kpiebook65071
P. 121
120 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
คำาพิพากษาลงโทษในคดีอื่นซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณ ค.ศ. 1990 และประมาณ
ค.ศ. 2001 NT2 ได้ถูกตัดสินว่ามีความผิดในคดีอาญาเกี่ยวกับธุรกิจของ NT2
ผู้ร้องทั้งสองได้ยื่นคำาร้องไปยัง Google LLC เพื่อให้ทำาการนำาเอา
ลิงค์ที่มีข้อมูลการรายงานข่าวจากสื่อต่าง ๆ รวมถึงที่ถูกรายงานบนหนังสือพิมพ์
ภายในประเทศถึงเรื่องคำาพิพากษาของศาลในคดีก่อนนั้นออกจากผลแสดง
การสืบค้นของ Google LLC ทั้งนี้ โดยอ้างว่าในข้อมูลที่ปรากฏบนผลการสืบค้นนั้น
177
ประกอบไปด้วยข้อมูลของบุคคลภายนอกที่มีลักษณะไม่ถูกต้องอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม Google LLC กลับปฏิเสธคำาร้องขอให้นำาเอาลิงค์ดังกล่าวออก
ของผู้ร้องทั้งสอง ทำาให้ผู้ร้องทั้งสองทำาการยื่นเรื่องฟ้องร้องไปยังศาลภายใต้
กฎหมาย Data Protection Act 1998 (DPA 1998) ในข้อหาใช้ข้อมูล
ส่วนบุคคลไปในทางที่ผิด (Misuse) เพื่อร้องขอให้ศาลมีคำาสั่งไปยัง Google
LLC ให้ทำาการลบลิงค์ที่ปรากฏข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ร้อง รวมไปถึงเรื่อง
ค่าเสียหายต่อกรณีที่เกิดขึ้นนั้นด้วย
ศาลมีคำาสั่งให้ Google LLC นำาเอาข้อมูลเกี่ยวกับรับโทษของ NT2
ออกจากระบบการสืบค้นแต่ปฏิเสธคำาขอให้นำาข้อมูลของ NT1 ออกจากระบบ
การสืบค้น โดยทั้ง NT1 และ NT2 นั้น ต่างถูกลงโทษทางอาญาจากการกระทำา
ความผิดเมื่อหลายปีก่อนแต่ข้อมูลเกี่ยวกับการถูกลงโทษนั้นยังถูกแสดงผ่าน
ระบบการสืบค้นของ Google NT1 และ NT2 อ้างว่าการแสดงข้อมูลดังกล่าว
“คลาดเคลื่อน (Inaccurate)” และ/หรือ “ล้าสมัย (Old)” “ไม่เกี่ยวข้อง
(Irrelevant)” และ “ไม่ก่อประโยชน์สาธารณะ” อันใด หรือมิฉะนั้นก็เป็น
การล่วงลำ้าสิทธิของผู้ร้องโดยปราศจากความชอบธรรม ซึ่ง CJEU ได้วินิจฉัย
คำาร้องของ NT1 และ NT2 ดังนี้
177 NT1 & NT2 v Google LLC, para 1 ถึง 2.
