Page 117 - kpiebook65071
P. 117
116 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ข้อมูลส่วนบุคคลนั้นได้อยู่ หากผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลเสนอให้มีการลบ
ข้อมูลที่สามารถระบุตัวตนได้ซึ่งเจ้าของข้อมูลได้ทำาการอัพโหลดไว้ หากจะจัด
ให้มีการลบข้อมูลส่วนบุคคล ก็ต้องเป็นการลบข้อมูลส่วนบุคคลสามารถเกิดขึ้น
ได้จริงโดยที่เนื้อหานั้นไม่ควรต้องสามารถถูกกู้คืนกลับมาได้ (Recoverable)
ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม อย่างไรก็ตาม การทำาให้เจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลเข้าใจว่า
การลบข้อมูลส่วนบุคคลนั้นเป็นการลบข้อมูลส่วนบุคคลทิ้งโดยสมบูรณ์ ในขณะที่
ความเป็นจริงไม่เป็นเช่นนั้น กรณีดังกล่าวนี้จะถือว่าเป็นการปฏิบัติที่ไม่ดี 172
แนวปฏิบัติฉบับนี้ระบุว่า ผู้ควบคุมข้อมูลควรจะต้องแจ้งต่อเจ้าของ
ข้อมูลส่วนบุคคลให้ชัดแจ้งว่าการลบข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ควบคุมข้อมูล
ส่วนบุคคลนั้นหมายถึงอะไร และจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อข้อมูลส่วนบุคคลนั้นได้
ถูกลบออกไปแล้ว ทั้งนี้แนวปฏิบัติฯ ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อแก้ไขปัญหา
ที่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลแจ้งต่อเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลว่า ข้อมูลส่วนบุคคลนั้น
ได้ถูกลบออกไปแล้ว ในขณะที่ความเป็นจริงแล้ว ข้อมูลส่วนบุคคลดังกล่าว
ยังคงถูกเก็บไว้ในคลังเก็บข้อมูลหรือเป็นสามารถถูกกู้คืนกลับมาได้อีกครั้ง
(Re-Instate) โดยมุ่งเน้นให้ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลนั้นต้องจัดให้มีแนวทาง
การปกป้องข้อมูลส่วนบุคคลที่ถูกลบแต่ในความเป็นจริงแล้วข้อมูลส่วนบุคคล
ดังกล่าวยังคงอยู่ในความครอบครองของผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลนั้นเอง
โดยแนวปฏิบัติฉบับนี้ 173
การลบข้อมูลส่วนบุคคลโดยที่ไม่สามารถกู้คืนข้อมูลกลับมาได้
(Irretrievably) หรือการเก็บข้อมูลไว้ในคลังข้อมูลในลักษณะที่เป็นระบบ
(Structure) และสามารถกู้คืนข้อมูลกลับมาได้ หรือการเก็บรักษาข้อมูล
โดยทำาให้เป็นข้อมูลประเภทอิสระ (Freedom) ไว้ในตะกร้าขยะอิเล็กทรอนิกส์
(Electronic Wastebasket) นั้นมีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
172 Ibid, p. 3.
173 Ibid, p. 4.
