Page 126 - kpiebook65071

125

(Right to Complaint) สิทธิในการไม่ระบุตัวตน อย่างไรก็ตาม ไม่ปรากฏว่า

กฎหมายบัญญัติถึงสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten) หรือสิทธิ
ในการลบข้อมูล (Right to Erasure) เอาไว้

แม้ไม่ปรากฏว่าสิทธิที่จะถูกลืมหรือสิทธิในการลบข้อมูลได้ถูก

กำาหนดไว้ภายใต้ AUS PA 1988 แต่ตามกฎหมายฉบับนี้ก็ได้กำาหนดหน้าที่
แก่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลให้ “ทำาลาย” ข้อมูลส่วนบุคคลเอาไว้เป็นการเฉพาะ

เช่น องค์กรที่ทำาหน้าที่รายงานข้อมูลด้านเครดิต (Credit Reporting Entity)
มีหน้าที่ในการทำาลายข้อมูลการรายงานด้านเครดิตและให้แจ้งเจ้าของข้อมูล
ทราบถึงการทำาลายอีกด้วย 185

การทำาลาย (Destroy) และการทำาข้อมูลให้กลายเป็นข้อมูลที่
ไม่สามารถบ่งชี้ตัวตน (De-Identification) ได้ภายใต้ AUS PA 1988 นี้

จึงอาจสามารถเทียบเคียงได้กับกรณีการใช้สิทธิที่จะถูกลืมหรือสิทธิ
ในการลบข้อมูลของเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลตามกรอบของ GDPR และ
UK DPA 2018 (ตลอดจนมาตรา 33 และ 37 (3) ของพระราชบัญญัติคุ้มครอง

ข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562)

3.4.1.2 แนวทางการปฏิบัติเกี่ยวหลักการคุ้มครองข้อมูล

ส่วนบุคคลของประเทศออสเตรเลีย

OAIC ได้กล่าวถึงการทำาลายและการทำาให้ข้อมูลกลายเป็นข้อมูล
ที่บ่งชี้ตัวตนไม่ได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของมาตรการรักษาความมั่นคงปลอดภัย
ของข้อมูลส่วนบุคคล (Security of Personal Information) โดยระบุว่า

ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลมีหน้าที่ต้องใช้ความพยายามตามสมควรในการ

185 Privacy Act 1988, มาตรา 20 Y (2) โดยกฎหมายใช้ถ้อยคำาว่า “The credit
reporting body must : (a) destroy the credit reporting information…”