Page 108 - kpiebook65071
P. 108
107
Rights of the Union) มิใช่กรณีของการแทรกแซงที่ไม่ได้สัดส่วนกัน เนื่องจาก
มีเพียงข้อมูลส่วนบุคคลของคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้นที่ใช้ในการก่อตั้งบริษัท และ
เป็นเรื่องที่ชอบธรรมที่บุคคลธรรมดาที่ได้เข้าร่วมในการค้าระหว่างบริษัท
ร่วมทุนและบริษัทจำากัดนั้น จำาต้องเปิดเผยข้อมูลส่วนบุคคลและหน้าที่ต่าง ๆ
ภายในบริษัทอยู่แล้ว
เนื่องด้วยวัตถุประสงค์อันชอบธรรมของการเปิดเผยข้อมูลและ
ความแตกต่างในการกำาหนดขอบระยะเวลาของการเปิดเผยหรือการลบข้อมูล
ออกจากทะเบียนโดยปราศจากการสร้างความเสียหายต่อประโยชน์ของบุคคล
ภายนอกของแต่ละรัฐสมาชิก ดังนั้น CJEU จึงได้มีคำาพิพากษาว่า GDPR
มิได้รับประกันสิทธิในการขอให้ลบข้อมูลส่วนบุคคลในกรณีดังกล่าว เนื่องจาก
สิทธิที่จะถูกลืมมิได้ใช้บังคับต่อข้อมูลส่วนบุคคลที่ปรากฏอยู่ในทะเบียน
บริษัท 149
คำาวินิจฉัยของ CJEU ในคดี Camera di Commercio di Lecce
v. Manni แสดงให้เห็นถึงความท้าทายในทางปฏิบัติของข้อมูลที่ถูกเก็บ
รวบรวมโดยทะเบียนสาธารณะของบริษัทซึ่งเป็นข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวม
อยู่ในฐานข้อมูลของรัฐเพื่อประโยชน์สาธารณะ เช่น เพื่อให้บุคคลภายนอก
ที่จะทำาธุรกรรมกับบริษัทสามารถตรวจสอบสถานะและข้อมูลของบริษัทได้
ในกรณีนี้ประโยชน์สาธารณะมีนำ้าหนักมากกว่าความเป็นส่วนตัว โดยมิได้เป็น
กรณีของการแทรกแซงที่ไม่ได้สัดส่วน จะเห็นได้ว่ากรณีนี้แตกต่างไปจากคดี
U.S. Department of Justice v. Reporters Committee ที่ฐานข้อมูลนั้น
เป็นเรื่องเกี่ยวกับการกระทำาความผิดของปัจเจกบุคคล อย่างไรก็ตาม จะเห็นได้ว่า
ศาลฎีกาของสหรัฐเอมริกาในคดีดังกล่าวอาศัยหลักการเรื่องการที่ข้อมูลนั้น
เข้าถึงได้ยากเป็นฐานในการวินิจฉัย ซึ่งแตกต่างไปจากแนวทางของ CJEU
149 Ibid, para 64.
