Page 76 - kpiebook65043
P. 76

6   สรุปการประชุมวิชาการ
           สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 23
         ประชาธิปไตยในภูมิทัศน์ใหม่


           สังคมไทยไม่มี “ตุลาการภิวัตน์”  สังคมการเมืองไทยมีแต่ตุลาการธิปไตย เพราะตุลาการ
           ภิวัตน์มีความหมายทางทฤษฎีที่สื่อถึงการที่สถาบันตุลาการออกมาปกป้องสิทธิเสรีภาพของ
           ประชาชน ซึ่งไม่ใช่กรณีของประเทศไทยที่สถาบันตุลาการยืนเป็นผู้ปกป้องรัฐบาลทหารและ
           ผู้นำทหาร


                 นั่นหมายความว่า บ้านสี่เสาของฝ่ายขวาไทยมีคานที่แข็งแรงที่สุดรองรับการใช้อำนาจ
           คือ เสนาธิปไตยและตุลาการธิปไตย ในบริบทเช่นนี้ ฝ่ายขวาไทยย่อมเชื่อว่าบ้านนี้เป็นบ้าน
           ที่แข็งแรงที่สุด ที่จะรับมือกับความท้าทายของปีกประชาธิปไตย แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ได้
           เห็นสังคมไทยเผชิญกับโจทย์ชุดใหม่ ๆ ไม่ต่างกับที่เกิดขึ้นในเวทีโลก ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขัน

           ของรัฐมหาอำนาจใหม่หรือสงครามเย็นชุดใหม่ หรือการระบาดของโรคโควิด - 19 และ
           ปัญหาใหญ่อีกชุดหนึ่งก็คือ รัฐไทยจะฟื้นเศรษฐกิจและชีวิตของผู้คนในสังคมได้อย่างไร และ
           จะพลิกฟื้นด้วยนโยบายประชานิยม และการแจกเงินไปไม่สิ้นสุดได้หรือไม่ และฝ่ายอนุรักษ์

           นิยมจะยังสามารถควบคุมการเมืองให้เข้มแข็งได้เหมือนเดิมหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ถ้าหาก
           พิจารณาอีกมุมหนึ่งแล้ว สิ่งที่น่าห่วงกังวลอย่างมากก็คือ ฝ่ายอนุรักษ์นิยมหรือปีกขวาของไทย
           จะแกว่งไปขวามากกว่านี้อีกหรือไม่ในอนาคต และถ้าหากแกว่งไปเป็นขวาสุดโต่งมากกว่านี้
           ก็อาจกลายเป็นโจทย์สำคัญและจะเป็นอุปสรรคใหญ่ต่อการสร้างประชาธิปไตยไทย เช่นที่เคย
           เกิดขึ้นมาแล้วใน พ.ศ. 2519


                 ถ้าหากลองมองจากมุมของฝ่ายประชาธิปไตยไทยบ้าง ก็ขออาศัยเวทีนี้เสนอ
           “บ้านประชาธิปไตยหลังใหม่” ของสังคมไทย โดยบ้านหลังนี้จะประกอบด้วยสี่เสาเช่นกัน
           กล่าวคือ


                   - เสาที่หนึ่งคือ ปีกอนุรักษ์นิยมที่เป็นเสรีและไม่ต่อต้านประชาธิปไตยแบบสุดโต่ง
                     จนกลายเป็นพวกขวาจัด

                   - เสาที่สองคือ กองทัพที่เป็นประชาธิปไตย ไม่ใช่เป็นทหารการเมืองแบบสุดโต่ง

                     ที่พร้อมจะผันตัวไปเป็นกลุ่มทหารขวาจัด

                   - เสาที่สามคือ ระบบทุนนิยมที่ไม่เอารัดเอาเปรียบสังคม และไม่เอารัดเอาเปรียบผู้คน
                     ในสังคมจนเกินสมควร
     การแสดงปาฐกถานำ      - เสาที่สี่คือ ระบอบจารีตนิยมที่ไม่กลัวจนเกินเหตุ และสร้างปัญหาจนกลายเป็นภาวะ



                     วิกฤตของสังคม

                 ดังนั้น ถ้าหากสามารถสร้างเสาทั้งสี่ใหม่ ได้แก่ อนุรักษ์นิยมที่เป็นเสรี กองทัพที่เป็น
           ประชาธิปไตย ทุนนิยมที่ไม่เอารัดเอาเปรียบจนเกินไป และปีกจารีตนิยมที่ไม่หวาดกลัวต่อ
           อนาคต หรือกลัวไปหมดทุกอย่าง ก็อาจทำให้เราสามารถสร้างบ้านสี่เสาที่เป็นประชาธิปไตยได้

           ในอนาคต
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81