Page 317 - kpiebook65024
P. 317
316 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
ดังนั้น อาจกล่าวโดยสรุปคือแนวคิดของประเทศที่บัญญัติรัฐธรรมนูญไว้เป็นลายลักษณ์
อักษร และถือว่ารัฐธรรมนูญนั้นเป็นกฎหมายที่มีฐานะสูงสุดของประเทศ ที่มีฐานะ
เหนือกว่าบรรดากฎหมายอื่น ๆ โดยบทบัญญัติใดของกฎหมาย กฎ หรือข้อบังคับ
ขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญ บทบัญญัตินั้นเป็นอันใช้บังคับมิได้ ซึ่งในแง่นี้ผู้เขียนเห็นว่า
การที่บัญญัติการปกครองส่วนท้องถิ่นควรบัญญัติไว้เป็นหมวดหนึ่งไว้ในรัฐธรรมนูญ
ถือได้ว่าเป็นการสนับสนุนและส่งเสริมการปกครองระบอบประชาธิปไตยขั้นพื้นฐาน
ได้บัญญัติอยู่ในรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศ และการบัญญัติ
การปกครองส่วนท้องถิ่นไว้ในรัฐธรรมนูญยังเป็นการแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นที่จะ
พัฒนาการปกครองในระบอบประชาธิปไตยขั้นพื้นฐานในระดับท้องถิ่นให้เป็นที่ประจักษ์
และยอมรับของนานาอารยประเทศอีกด้วย
5. ในแง่การกระจายอ�านาจการปกครองสู่ท้องถิ่น
ในแง่การกระจายอ�านาจการปกครองสู่ท้องถิ่น นับจากเริ่มต้นการปกครอง
ในระบอบประชาธิปไตยในประเทศไทยในอดีตจนถึงปัจจุบัน เราจะเห็นได้ว่าประชาชน
ในทุกภาคส่วน ทั้งระดับชุมชน ระดับท้องถิ่น และระดับประเทศ ทุกระดับได้มีการตื่นตัว
เกี่ยวกับการใช้สิทธิในทางการเมืองการปกครองโดยความต้องการออกไปใช้สิทธิเลือกตั้ง
ผู้แทนทั้งสามระดับเป็นจ�านวนมากขึ้นด้วยเหตุผลในหลายประการ อาทิ สภาพเศรษฐกิจ
สังคม การศึกษา สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส covid-19 ที่ใช้ระยะเวลายาวนาน
ติดต่อกันมาเป็นเวลาหลายปี ดังนั้นการกระจายอ�านาจการปกครองสู่ท้องถิ่นจึงเป็น
ทางออกที่ดีที่สุดในการเปิดโอกาสให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการปกครองและการบริหาร
จัดการทรัพยกรท้องถิ่นด้วยการมีส่วนร่วมของประชาชนในท้องถิ่นตามระบอบ
ประชาธิปไตยมากที่สุด และส่งผลกระทบโดยตรงกับประชาชนในท้องถิ่นมากที่สุดเช่นกัน
