Page 160 - kpiebook65024
P. 160
159
นอกจากนี้ มานิตย์ จุมปา (2542) ได้อธิบายว่า ประเทศที่มีระบอบปกครอง
ระบอบประชาธิปไตยนั้นพรรคการเมืองถือเป็นสถาบันทางการเมืองที่ส�าคัญ โดย
เป็นการรวมกลุ่มกันในฐานะตัวแทนของภาคประชาชน ซึ่งตัวแทนดังกล่าวในระบอบ
ประชาธิปไตย คือ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรก็จ�าเป็นต้อง
มีการรวมกลุ่มกันเพื่อให้เกิดพลังในการผลักดันเรื่องต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับประเด็น
ทางการเมือง สังคม และเศรษฐกิจ ดังนั้น พรรคการเมืองในระบอบประชาธิปไตย
จึงมีความส�าคัญที่เป็นเชิงกลไกในระบอบประชาธิปไตย ดังนี้
1) พรรคการเมืองเป็นกลไกเพื่อให้เกิดการต่อรองเพื่อให้เกิดประโยชน์
แก่ประชาชนโดยส่วนรวม
2) พรรคการเมืองเป็นเครื่องมือประกันสิทธิและเสรีภาพ ความเสมอภาค
ของประชาชน และไม่ให้มีการปกครองที่เป็นเผด็จการ
3) พรรคการเมืองเป็นกลไกที่แก้ไขความขัดแย้งของบุคคลที่มีความคิดเห็น
แตกต่างกันโดยการก�าหนดนโยบายตามแนวทางกว้าง ๆ เพื่อให้
ประชาชนโดยส่วนรวมสามารถยอมรับได้
4) พรรคการเมืองเป็นเครื่องมือในการสร้างประชามติ อีกทั้งยังมี
ส่วนร่วมในการผลักดันให้การปฏิบัติตามประชามติเกิดผลเป็นจริง
อย่างมีประสิทธิภาพ
5) พรรคการเมืองมีส่วนช่วยให้เกิดการพัฒนาทางการเมือง
